سورۀ ماعون

در مکه نازل شده و هفت آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ١ فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ٢ وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ٣ فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ٤ الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ٥ الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ٦ وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ٧﴾ [الماعون: ١-٧].

﴿١﴾ آیا دیدی آن شخصی را که جزای اعمال را تکذیب می‌کند. ﴿٢﴾ پس آن شخص همان است که یتیم را (اهانت کرده) از خود میراند. ﴿٣﴾ (و مردم را) بر طعام‌دادن مسکین ترغیب نمی‌کند. ﴿٤﴾ پس وای بر آن نمازگزارانی که، ﴿٥﴾ از نماز خود غافل‌اند. ﴿٦﴾ آنانی که خودنمایی می‌کنند. ﴿٧﴾ و از دادن وسایل (یا حاجت به همسایه) خودداری می‌کنند.