سورۀ بینه

در مدینه نازل شده و هشت آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ١ رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفًا مُطَهَّرَةً٢ فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ٣ وَمَا تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ إِلَّا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ٤ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ٥ إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ وَالْمُشْرِكِينَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أُولَئِكَ هُمْ شَرُّ الْبَرِيَّةِ٦ إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أُولَئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ٧ جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ٨﴾ [البينة: ١-٨].

﴿١﴾ کافران اهل کتاب (یهود و نصاری) و مشرکین (از دین و آئین خود) دست‌بردار نیستند تا آن که دلیل ظاهر به آن‌ها بیاید. ﴿٢﴾ پیغمبری از طرف الله که صحیفه‌های پاک را بر آن‌ها تلاوت می‌کند. ﴿٣﴾ که در آن نوشته‌های (احکام) راست و درست است. ﴿٤﴾ و اهل کتاب متفرق نشدند (اختلاف نکردند) مگر بعد از این که به آن‌ها دلیل روشن آمد. ﴿٥﴾ حال آن که مأمور نبودند مگر این که الله را خالصانه عبادت کنند که برای او دین و عبادت خود را خالص سازند، و متنفر از دین‌های باطل باشند، و نماز را برپا کنند و زکات را بدهند، و این است دین راست و درست. ﴿٦﴾ یقیناً آنانی از اهل کتاب و مشرکان که کافر شدند در آتش دوزخ‌اند، در آن جاودانه‌اند، این گروه بودترین مخلوقات‌اند. ﴿٧﴾ البته آنانی که ایمان آورده‌اند و اعمال نیک انجام داده‌اند این‌ها بهترین مخلوقات‌اند. ﴿٨﴾ جزای (ثواب) آن‌ها نزد پروردگارشان باغ‌های جاودانه است که از زیر آن‌ها جوی‌ها می‌رود، جاودانه و برای همیشه در آن خواهند ماند. الله از آن‌ها راضی است و آن‌ها از الله راضی‌اند، این جزا برای کسی است که از پروردگارش بترسد.