سورۀ زلزال

در مدینه نازل شده و هشت آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا١ وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا٢ وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا٣ يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا٤ بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا٥ يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ٦ فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ٧ وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ٨﴾ [الزلزلة: ١-٨].

﴿١﴾ وقتی که زمین به لرزش شدید خود لرزانده شود. ﴿٢﴾ و زمین بارهای سنگین خود را (معادن و اموات را) بیرون کند. ﴿٣﴾ و انسان گوید: این زمین را چه شده است؟ ﴿٤﴾ در آن روز زمین خبرهای خود را (راجع به اعمال بنی آدم) اظهار کند. ﴿٥﴾ چرا که پروردگارت به او (این کار را) وحی کرده است. ﴿٦﴾ در آن روز مردم (به دربار الهی) گروه‌های متفرق از قبرها بیرون می‌آیند، تا اعمال‌شان به آنان نشان داده شود. ﴿٧﴾ پس هرکس به اندازۀ ذره‌ای نیکی کرده باشد (پاداش) آن را می‌بیند. ﴿٨﴾ و هرکس به اندازۀ ذره‌ای بدی کرده باشد (پاداش) آن را (در آن روز) می‌بیند.