سورۀ مسد (لهب)

در مکه نازل شده و پنج آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ١ مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ٢ سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ٣ وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ٤ فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ٥﴾ [المسد: ١-٥].

﴿١﴾ بریده (و شکسته) باد دست‌های ابولهب، و (ابولهب) هلاک شد. ﴿٢﴾ (که) مال و آنچه به دست آورده است (از عزت و ریاست) به او سودی نکرد. ﴿٣﴾ به زودی در آتش شعله‌ور داخل شود (بعد از مرگ). ﴿٤﴾ و همسرِ او (نیز داخل شود با او) در حالی که هیزم‌کش است. ﴿٥﴾ و در گردن او ریسمانی از لیف خرما است.