سورۀ مطففین

در مکه نازل شده و سی و شش آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفِينَ١ الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ٢ وَإِذَا كَالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ٣ أَلَا يَظُنُّ أُولَئِكَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ٤﴾ [المطففين: ١-٤].

﴿١﴾ وای بر کم‌کنندگان (حقوق مردم) ﴿٢﴾ کسانی که وقتی از مردم پیمانه بگیرند به تمام و کمال می‌گیرند. ﴿٣﴾ و چون به ایشان پیمانه دهند یا وزن کنند، کم می‌کنند. ﴿٤﴾ آیا به این گمان نیستند (و نمی‌دانند) که دوباره زنده می‌شوند.

﴿لِيَوْمٍ عَظِيمٍ٥ يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ٦ كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ٧ وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ٨ كِتَابٌ مَرْقُومٌ٩ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ١٠ الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ١١ وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ١٢ إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ١٣ كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَى قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ١٤ كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ١٥ ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ١٦ ثُمَّ يُقَالُ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ١٧ كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ١٨ وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ١٩ كِتَابٌ مَرْقُومٌ٢٠ يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ٢١ إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ٢٢ عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ٢٣ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ٢٤ يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ٢٥ خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ٢٦ وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ٢٧ عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ٢٨ إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ٢٩ وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ٣٠ وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ٣١ وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ٣٢ وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ٣٣﴾ [المطففين: ٥-٣٣].

﴿٥﴾ برای روزی بس بزرگ؟ ﴿٦﴾ روزی که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان (برای جواب دادن) می‌ایستند. ﴿٧﴾ چنین نیست (که آنان گمان دارند) البته عمل‌نامۀ بدکاران در سجّین (درج) است. ﴿٨﴾ و تو چه می‌دانی که که سجّین چیست؟ ﴿٩﴾ کتاب نوشته شده است. ﴿١٠﴾ وای بر تکذیب‌کنندگان (منکران) در آن روز. ﴿١١﴾ آنانی که روز جزا را انکار می‌کنند. ﴿١٢﴾ و تکذیب (و انکار) نمی‌کند روز جزا را مگر هر تجاوزگر گنهگار. ﴿١٣﴾ چون آیات ما بر او خوانده شود می‌گوید: این افسانه‌های پیشینیان است. ﴿١٤﴾ چنین نیست، بلکه آنچه می‌کردند (از کفر و معاصی) بر دل‌هایشان زنگ نهاده است. ﴿١٥﴾ چنین نیست؛ بی‌گمان آنان آن روز از (دیدار) پروردگارشان در حجاب‌اند. ﴿١٦﴾ باز بی‌گمان آن‌ها در دوزخ داخل خواهند شد. ﴿١٧﴾ باز (برای‌شان) گفته خواهد شد که این همان عذابی است که آن را دروغ می‌دانستید. ﴿١٨﴾ چنین نیست، حقا که عمل‌نامۀ نیکان در علیین (درج) است. ﴿١٩﴾ و تو چه می‌دانی که علیین چیست؟ ﴿٢٠﴾ کتاب نوشته شده است. ﴿٢١﴾ مقربان (دربار الهی) در آن جا حضور می‌یابند. ﴿٢٢﴾ بی‌گمان نیکان در نعمت‌ها‌اند. ﴿٢٣﴾ بر تخت‌ها نشسته (تکیه زده و) می‌نگرند. ﴿٢٤﴾ (تو ای مخاطب) خوشی و خرمیِ نعمت را در چهره‌هایشان می‌بینی. ﴿٢٥﴾ از شراب خالص و مهر شده، نوشانیده می‌شوند. ﴿٢٦﴾ مهر آن مشک است. و رغبت‌کنندگان باید در (حصول) این نعمت رغبت کنند. ﴿٢٧﴾ و مخلوط آن از تسنیم است. ﴿٢٨﴾ (تسنیم) چشمه‌ای است که مقربان از آن می‌نوشند. ﴿٢٩﴾ بی‌گمان گناهکاران (در دنیا) به مؤمنان می‌خندیدند. ﴿٣٠﴾ و هرگاه مسلمانان از کنار آن‌ها می‌گذشتند (به طور استهزا با چشم و ابرو) به یکدیگر اشاره می‌کردند. ﴿٣١﴾ و هنگامی که گناهکاران به خانوادۀ خود بازمی‌گشتند، شادمان برمی‌گشتند. ﴿٣٢﴾ و چون مؤمنان را می‌دیدند می‌گفتند: یقیناً این گروه گمراه‌اند. ﴿٣٣﴾ در حالی که بر آنان (مؤمنان) نگهبانان فرستاده نشده‌اند.

﴿فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ٣٤ عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ٣٥ هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ٣٦﴾ [المطففين: ٣٤-٣٦].

﴿٣٤﴾ پس امروز (روز قیامت) مؤمنان بر کفار می‌خندند. ﴿٣٥﴾ بر تخت‌ها نشسته (تکیه زده و) می‌نگرند. ﴿٣٦﴾ و (می‌پرسند) آیا به کافران سزای کارهایی که می‌کردند داده شده است؟