سورۀ طور
در مکه نازل شده و چهل و نه آیت است
بنام الله بخشندۀ مهربان
﴿وَالطُّورِ١ وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ٢ فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ٣ وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ٤ وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ٥ وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ٦ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ٧ مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ٨ يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا٩ وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا١٠ فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ١١ الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ١٢ يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا١٣ هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ١٤﴾ [الطور: ١-١٤].
﴿١﴾ قسم به کوه طور. ﴿٢﴾ و به کتاب نوشته شده. ﴿٣﴾ در ورق گشوده. ﴿٤﴾ و قسم به خانۀ معمور و آباد (از ملایکه ای که در آسمان قرار دارند). ﴿٥﴾ و قسم به سقف بلند (آسمان). ﴿٦﴾ و قسم به بحر شعله ور و افروخته شده! ﴿٧﴾ که عذاب پروردگارت حتما واقع شدنی است. ﴿٨﴾ و برای آن هیچ دفع کننده ای نیست. ﴿٩﴾ روزی که آسمان به شدت پیچیده شود و بچرخد. ﴿١٠﴾ کوه‌ها به شتاب روان شوند. ﴿١١﴾ پس در آن روز، وای بر تکذیب کنندگان. ﴿١٢﴾ کسانی که در کفر و بیهوده گویی سرگرمند. ﴿١٣﴾ روزی که به سختی به‌سوی آتش دوزخ رانده شوند. ﴿١٤﴾ (گفته می‌شود) این همان دوزخی است که آن را دروغ می‌شمردید.
﴿أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ١٥ اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ١٦ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ١٧ فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ١٨ كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ١٩ مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ٢٠ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ٢١ وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ٢٢ يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ٢٣ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ٢٤ وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ٢٥ قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ٢٦ فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ٢٧ إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ٢٨ فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ٢٩ أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ٣٠ قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ٣١﴾ [الطور: ١٥-٣١].
﴿١٥﴾ آیا این جادو است یا این که شما نمی‌بینید؟. ﴿١٦﴾ به آن وارد شوید، چه صبر کنید یا صبر نکنید بر شما برابر است، جز این نیست که در برابر آنچه می‌کردید جزا داده می‌شوید. ﴿١٧﴾ البته پرهیزگاران در باغها و ناز و نعمت خواهند بود. ﴿١٨﴾ به آنچه پروردگارشان به آنان داده است شاد و مسرور‌اند، و پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ محفوظ و مصئون داشته است. ﴿١٩﴾ (گفته شود) به پاداش کارهایی که کرده اید، گوارا بخورید و بنوشید. ﴿٢٠﴾ بر تختهای که کنار هم چیده شده تکیه کرده‌اند و زنان زیبا و سیاه چشم را همسرشان می‌گردانیم. ﴿٢١﴾ و آنان که ایمان آوردند و فرزندانشان نیز در ایمان آوردن از آنان پیروی کرده‌اند، فرزندانشان را به آنان ملحق می‌کنیم و از عملشان چیزی نمی‌کاهیم. هر شخص در گرو کاری است که کسب کرده است. ﴿٢٢﴾ و آنها را با میوه و گوشت از هر نوع که بخواهند، مدد می‌کنیم. ﴿٢٣﴾ در آنجا جامی را از دست هم دیگر می‌گیرند که در (نوشیدن) آن هیچ بیهودگی و گناهی نیست. ﴿٢٤﴾ و نوجوانانی همچون مروارید در صدف، برای (خدمت آنان) بر گردشان می‌گردند. ﴿٢٥﴾ و رو به دیگر نموده و از همدیگر می‌پرسند (که سبب کامیابی ما در اینجا چیست؟). ﴿٢٦﴾ گویند: البته ما پیش از این در میان اهل خویش، تنها از الله می‌ترسیدیم. ﴿٢٧﴾ پس الله بر ما منت گذاشت و ما را از عذاب سوزان نگه داشت. ﴿٢٨﴾ چون ما بودیم پیش از این که الله را (در مشکلات خود) می‌خواندیم واقعا که او (بر بندگان مؤمن خود) احسان کننده و مهربان است. ﴿٢٩﴾ پس (به مردم) پند بده که تو به فضل پروردگارت کاهن و دیوانه نیستی. ﴿٣٠﴾ یا می‌گویند: (محمد) شاعری است و ما منتظر رسیدن مرگ ناخوش او هستیم؟ (۳۱) بگو: انتظار بکشید که من هم با شما از منتظرانم.
﴿أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ٣٢ أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ٣٣ فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ٣٤ أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ٣٥ أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَلْ لَا يُوقِنُونَ٣٦ أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ٣٧ أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ٣٨ أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ٣٩ أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ٤٠ أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ٤١ أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ٤٢ أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ٤٣ وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ٤٤ فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ٤٥ يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ٤٦ وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ٤٧ وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ٤٨ وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ٤٩﴾ [الطور: ٣٢-٤٩].
﴿٣٢﴾ آیا عقل‌هایشان آنها را به این سخنان دستور می‌دهد یا آنها قوم سرکش‌اند؟! ﴿٣٣﴾ یا می‌گویند: قرآن را خود (محمد) ساخته و به الله نسبت داده است ؟ نه، بلکه آنها ایمان نمی‌آورند. ﴿٣٤﴾ اگر راست می‌گویند پس سخنی مانند آن را بیاورند. ﴿٣٥﴾ آیا بدون هیچ خالقی آفریده شده‌اند یا خود آفریننده خود‌اند؟ ﴿٣٦﴾ یا آسمان‌ها و زمین را آفریده‌اند؟ نه، بلکه حق این است که يقين نمی‌کنند. ﴿٣٧﴾ آیا نزد آنها خزانه‌های پروردگار توست؟ یا اینکه (بر عالم) سیطره دارند؟ ﴿٣٨﴾ آیا زینه ای دارند که به وسیله آن (اسرار آسمان‌ها را) می‌شنوند؟ (اگر چنین است) پس باید شنوندۀ آنان دلیل آشکار بیاورد. ﴿٣٩﴾ آیا دختران سهم الله است و پسران سهم شما؟ ﴿٤٠﴾ یا از آنها مزد می‌طلبی که پرداخت آن بر آنها دشوار است؟ ﴿٤١﴾ یا علم غیب نزد آنهاست که (هر چه بخواهند) می‌نویسند؟ ﴿٤٢﴾ یا می‌خواهند حیله و مکری را (به خلاف پیغمبر) بکار برند؟ پس (بدانند که) کافران خود گرفتار حیله و مکر خواهند شد. ﴿٤٣﴾ آیا برای آنها معبودی غیر از الله هست؟ الله پاک و منزه است از آنچه برای او شریک قرار می‌دهند. ﴿٤٤﴾ اگر بینند که قطعه ای از آسمان می‌افتد (باز هم ایمان نمی‌آورند)، می‌گویند: ابری متراکم است (نه غضب الهی). ﴿٤٥﴾ پس آنها را به حال خود‌شان بگذار، تا آن روزشان را ببینند که در آن گرفتار صاعقه (عذاب الهی) شوند. ﴿٤٦﴾ روزی که حیلۀ‌شان چیزی (از عذاب الله) را از آنان دفع نمی‌کند و مدد و یاری نمی‌شوند. ﴿٤٧﴾ و البته برای آنان که ظلم کرده‌اند عذابی است غیر از این عذاب (دنیا و برزخ)، ولی بیشترشان نمی‌دانند. ¬﴿٤٨﴾ و بر (رساندن) حکم پروردگارت صبر کن که تو زیر نظر ما هستی. و هنگامی که از خواب برخواستی، با ستایش پروردگارت را تسبیح گوی. ﴿٤٩﴾ و در بخشی از شب و (نیز) بعد از پنهان شدن ستارگان، او را به پاکی یاد کن.