قرآن کریم و ترجمه معانی آن به زبان دری

فهرست کتاب

سورۀ غاشیه

سورۀ غاشیه

در مکه نازل شده و بیست و شش آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ١ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ٢ عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ٣ تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً٤ تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ٥ لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ٦ لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ٧ وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ٨ لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ٩ فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ١٠ لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً١١ فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ١٢ فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ١٣ وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ١٤ وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ١٥ وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ١٦ أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ١٧ وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ١٨ وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ١٩ وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ٢٠ فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ٢١ لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ٢٢ إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ٢٣ فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ٢٤ إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ٢٥ ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ٢٦ [الغاشية: ١-٢٦].

﴿١ آیا خبر حادثۀ احاطه‌کننده (قیامت) به تو رسیده است؟ ﴿٢ که چهره‌هایی در آن روز خوار و ذلیل‌اند. ﴿٣ (با آن که) مشقت‌کشیده و رنج برده‌اند. ﴿٤ (لیکن) در آتش شعله‌ور و سوزان داخل شوند. ﴿٥ از چشمۀ داغِ جوشان نوشانیده شوند. ﴿٦ خوراکی جز ضریع (خار تلخ) ندارند. ﴿٧ که نه فربه می‌کند و نه از گرسنگی نجات می‌دهد. ﴿٨ چهره‌هایی در آن روز خرم و تازه خواهند بود. ﴿٩ و از کوشش خود راضی‌اند. ﴿١٠ در بهشت برین (و بلند جای دارند). ﴿١١ در آن جا سخن بیهوده نشنوند. ﴿١٢ در آن جا چشمۀ جاری است. ﴿١٣ و در آن جا تخت‌های بلند است. ﴿١٤ و جام‌های چیده شده است. ﴿١٥ و بالش‌های در صف نهاده شده است. ﴿١٦ و فرش‌های گرانبها گسترده شده است. ﴿١٧ آیا به شتران نمی‌نگرند (منکران توحید) که چگونه آفریده شده‌اند؟ ﴿١٨ و به‌سوی آسمان نگاه نمی‌کنند که چگونه برافراشته شده است؟ ﴿١٩ و به طرف کوه‌ها (نمی‌نگرند) که چگونه نصب (برقرار) گردیده‌اند؟ ﴿٢٠ و به طرف زمین که چگونه هموار شده است؟ ﴿٢١ پس پند و اندرز ده که وظیفۀ تو تنها پند دادن و یادآوری است. ﴿٢٢ بر آن‌ها مسلط نیستی. ﴿٢٣ مگر آن که روی گرداند و کفر پیشه کند. ﴿٢٤ پس الله او را به عذاب سخت سزا می‌دهد. ﴿٢٥ یقیناً بازگشت آن‌ها به‌سوی ماست. ﴿٢٦ باز حساب آن‌ها با ما خواهد بود.