سورۀ نبأ

در مکه نازل شده و چهل آیت است

بنام الله بخشندۀ مهربان

﴿عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ١ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ٢ الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ٣ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ٤ ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ٥ أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا٦ وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا٧ وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا٨ وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا٩ وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا١٠ وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا١١ وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا١٢ وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا١٣ وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا١٤ لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا١٥ وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا١٦ إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا١٧ يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا١٨ وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا١٩ وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا٢٠ إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا٢١ لِلطَّاغِينَ مَآبًا٢٢ لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا٢٣ لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا٢٤ إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا٢٥ جَزَاءً وِفَاقًا٢٦ إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا٢٧ وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا٢٨ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا٢٩ فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا٣٠﴾ [النبأ: ١-٣٠].

﴿١﴾ دربارۀ چه از یکدیگر می‌پرسند؟ ﴿٢﴾ از خبر بزرگ (می‌پرسند). ﴿٣﴾ (خبری) که آن‌ها در آن اختلاف دارند. ﴿٤﴾ چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست. ﴿٥﴾ (باز می‌گویم) چنین نیست (آن خبر را عنقریب) خواهند دانست. ﴿٦﴾ (برپا کردن قیامت به ما چه مشکل است؟) آیا ما زمین را بستر نگردانیده‌ایم؟ ﴿٧﴾ و کوه‌ها را (همچون) میخ‌ها (نگردانیده‌ایم)؟ ﴿٨﴾ و شما را جفت (نر و ماده) آفریدیم. ﴿٩﴾ و خواب‌تان را سبب آرامش قرار دادیم. ﴿١٠﴾ و شب را (مانند لباس) پوششی گردانیدیم. ﴿١١﴾ و روز را وقتِ تلاش و معاش گردانیدیم. ﴿١٢﴾ و بالای سر شما هفت آسمانِ محکم بنا نمودیم. ﴿١٣﴾ و (آفتاب را) چراغ فروزان و درخشنده ساختیم. ﴿١٤﴾ و ابرهای متراکم و فشرده آبِ فراوان نازل کردیم. ﴿١٥﴾ تا به وسیله آن دانه و گیاه را بیرون آریم. ﴿١٦﴾ و باغ‌های درهم‌پیچیده و انبوه را نیز (آفریدیم). ﴿١٧﴾ یقیناً روز فیصله، وقت مقرر و معین است. ﴿١٨﴾ روزی که در صور دمیده شود، پس (به دربار پروردگارتان) گروه گروه بیایید. ﴿١٩﴾ و آسمان گشوده شود و به صورت دروازه‌هایی باز درآید. ﴿٢٠﴾ و کوه‌ها روان شوند و مانند سراب گردند. ﴿٢١﴾ البته دوزخ در انتظار (مردم سرکش) است. ﴿٢٢﴾ و برای سرکشان جای بازگشت است. ﴿٢٣﴾ در آن جا مدت طولانی می‌مانند. ﴿٢٤﴾ در آن جا نه سردی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارائی می‌نوشند. ﴿٢٥﴾ مگر آب جوش و زرداب زخم دوزخیان را. ﴿٢٦﴾ این جزایی است مناسب و موافق (حال و وضعیت آن‌ها). ﴿٢٧﴾ (چون) آن‌ها (در دنیا) حساب روز قیامت را امید نداشتند. ﴿٢٨﴾ و آیات ما را به شدت تکذیب کردند. ﴿٢٩﴾ ولی ما هرچیز را با نوشتن حفظ نموده‌ایم. ﴿٣٠﴾ پس (برای‌شان گفته می‌شود که) بچشید عذاب را، چون هرگز به شما جز عذاب نخواهیم افزود.

﴿إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا٣١ حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا٣٢ وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا٣٣ وَكَأْسًا دِهَاقًا٣٤ لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا٣٥ جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا٣٦ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا٣٧ يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا٣٨ ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا٣٩ إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا٤٠﴾ [النبأ: ٣١-٤٠].

﴿٣١﴾ البته برای پرهیزگاران کامیابی بزرگ است. ﴿٣٢﴾ و باغ‌ها، و درختانِ انگور. ﴿٣٣﴾ و دختران نوجوان و هم‌سال. ﴿٣٤﴾ و پیاله‌ای پر از شراب. ﴿٣٥﴾ در آن جا سخن بیهوده و دروغ نمی‌شنوند. ﴿٣٦﴾ این پاداش از سوی پروردگار تو (است) پاداش و بخششی از روی حساب. ﴿٣٧﴾ پروردگار آسمان‌ها و زمین و هرچه در بین آن دو قرار دارد که او بسیار مهربان است، (با این وصف از عظمت او) نمی‌توانند با او سخنی بگویند. ﴿٣٨﴾ روزی که جبرئیل و دیگر فرشته‌ها (به دربار الله) صف‌بسته می‌ایستند، سخن نمی‌گویند، مگر کسی که پروردگار مهربان به او اجازه دهد و او نیز سخن حق و درست بگوید. ﴿٣٩﴾ آن روز، روز حق (و راست) است، پس هرکه بخواهد نجات یابد (عمل درست انجام دهد) که در روز قیامت به‌سوی او بازمی‌گردد. ﴿٤٠﴾ البته ما شما را از عذاب نزدیک ترسانیدیم، روزی که انسان آنچه را با دستان خویش پیش فرستاده است می‌بیند و کافر می‌گوید: ای کاش من خاک می‌بودم!.