تدبر در قرآن

۴- درست تلاوت کردن و رعایت دقیق قوانین تجوید:

رسول اللهصفرموده است: «کسی که قرآن بخواند و در خواندن آن استاد شود، همراه الکرام السفرة [۷۲]خواهد بود» [۷۳]. و استاد شدن وی شامل: کامل کردن محفوظات خود و تلاوت درست و تکمیل رعایت قواعد تجوید می‌باشد. و پر واضح است ظاهر کلام در بردارنده‌ی معانی آن است، و شکی وجود ندارد که تلاوت درست، فهم را زیاد و ادراک را کامل کرده و به تدبر بیشتر کمک می‌کند. و اگر تلاوت درست نباشد و اعراب در جای خود گفته نشود معنی کلمات عوض شده و یا ناقص و غیر گویا می‌شود؛ و نتیجه تمامی این موارد، دور شدن قلب از تدبر و فهمیدن آیات می‌باشد. سیوطی/گفته است: «همانا [روش قرائت] تحقیق [۷۴]برای تمرین و ممارست و آموزش و[روش قرائت] ترتیل برای تدبر و تفکر و استنباط می‌باشد... و هر ترتیلی تحقیق نمی‌باشد» [۷۵].

[۷۲] کرام به معنی بزرگواران و بزرگمنشان می‌باشد و السفره به معنی نویسندگان و به مفهوم حاملان و مبلغان می‌‌باشد که بعضی مفسرین آن را به ملائکه نسبت داده‌اند و بعضی به رسولان الله. (مترجم) [۷۳] بخاری ۴۹۳۷؛ مسلم ۷۹۸؛ ابو داود ۱۴۵۴؛ ترمذی ۲۹۰۴؛ ابن ماجه ۳۷۷۹. [۷۴] تحقیق: روشی او خواندن قرآن است که هنگام تعلیم از آن استفاده می‌شود و به کوشش بستن زبان برای تلاوت سالم می‌باشد. و گفته شده است جایز نمی‌باشد بجز در زبان تعلیم. نگاه شود به: بغیة المرید از حرازی ص ۷۹. [۷۵] الإتقان، ۱/۱۳۲.