۳- ترجیح دادن بین قرائت حفظی از درون سینه و یا قرائت از روی کتاب:
این مسئله به تدبر بر می‌گردد، نووی/در این مورد گفته است: «اگر چه گفته شود: این اختلاف به خود اشخاص بر می‌گردد؛ کسی در دو حالتِ قرائت از مصحف و قرائت حفظی از درون سینه، از حیثِ خشوع و تدبرش برای او یکسان است پس قرائت از مصحف را انتخاب کند؛ و کسی که با قرائت حفظی از درون سینه خشوعش کاملتر می‌شود، قرائت از درون سینه را انتخاب کند، چون از حالت خواندن از روی مصحف خشوع و تدبرش بیشتر می‌شود [پس همان خواندن از حفظ از درون سینه برایش بهتر است]؛ باشد که قول نیکویی باشد، و چیزی که آشکار است کلام سلف و فعلشان نیز بر این روش استوار بوده است» [۱۰۳].
[۱۰۳] التبیان ص ۷۱؛ و مثالش در الأذکار ص ۹۱؛ و نگاه شود به: الإتقان ۱/۲۴۲ حقیقتا سخن ابن عبدالسلام را در مورد علت برتری قرائت قرآن از حفظ را بیان کرده است: (چون در قرائت از حفظ نسبت به قرائت قرآن از روی خود قرآن (مصحف) تدبر بیشتری وجود دارد). برای توضیح بیشتر نگاه شود به: فتح الباری، باب القراءة عن ظهر القلب، ۹/۷۸.