خداوند پر جلال و جبروت بر چه کسی غضب کرد که قسم خورد:
یک اعرابی [۴۳۴]این قول الله تعالی را شنید: ﴿فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ ٢٣﴾[الذاريات: ٢٣]. ترجمه: «پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین آن مانندِ همین که شما سخن می‌گویید، حق است». و فریاد زد و گفت: پاک و منزه است الله! [اللهِ] پر جلال و جبروت بر چه کسی غضب کرد که قسم خورده است! آیا کلام او را تصدیق نمی‌کنند؟! [۴۳۵].
[۴۳۴] اعرابی به بادیه نشنینان حول مدینه گفته می‌شد. (مترجم). [۴۳۵] الجامع لأحکام القرآن ۱۷/۴۲.