نماز استسقا [طلب باران]
خداوند تبارک و تعالی برای مسلمانان مشروع کرده است که اگر باران از آنان منع و زمین خشک شود، به توبه و رجوع به سوی خداوند و استغفار و طلب باران از خداوندأروی بیاورند [۲۶۸].
از روشهای مشروع برای طلب باران از خداوندأ، نماز استسقاست.
این فصل شامل مباحث زیر است:
اوّل: حکم نماز استسقا؛
دوّم: وقت نماز استسقا و کیفیت آن؛
سوّم: نماز استسقا در مصلی؛
چهارم: شیوۀ رفتن به مصلی و خواندن دعا و خطبه قبل از نماز استسقا؛
پنجم: مشروعیت وارونه کردن عبا توسط امام در هنگام دعا کردن در استسقا.
این مباحث به شرح زیر است:
[۲۶۸] ابن قیم در زاد المعاد (۱/۴۵۶-۴۵۸) میگوید: «از پیامبر جاستسقا و طلب باران به چند شیوه ثابت است: اوّل: در روز جمعـه روی منبـر در هنگـام خطبـه خوانـدن میگفـت:" اللهم أغثنا [خدایا، به ما بـاران بده]، اللهم أغثنا، اللهم أغثنا، اللهم اسقنا [خدایا، به ما آب بده]، اللهم اسقنا، اللهم اسقنا". شیوۀ دوّم: پیامبر جبه مردم وعده میداد که روزی به مصلی بروند [و برای آنان نماز استسقا میخواند]. شیوۀ سوّم: پیامبر جدر مدینه بر روی منبر در غیر از روز جمعه فقط طلب باران میکرد و خواندن نماز در این استسقا و طلب باران ثابت نیست. شیوۀ چهارم: پیامبر جوقتی در مسجد نشسته بود طلب باران میکرد، پس دستان خود را بالا میبرد و دعای خداوندأمیکرد. شیوۀ پنجم: پیامبر جکنار سنگهای زیت نزدیک به زوراء طلب باران میکرد و آن خارج از درِ مسجد [پیامبر ج]میباشد که امروزه آن را باب سلام مینامند، به سوی یک گوشه سنگی که در دست راست کسی که از مسجد بیرون می رود، منعطف میشود. شیوۀ ششم: پیامبر جدر بعضی از غزوات و جنگهایش وقتی که مشرکین برای آب سبقت گرفته بودند، طلب باران کرد…». با اختصار و تصرف خیلی اندک. گویم: نماز استسقا شیوۀ دوّم از مطلبی است که ابن قیم آن را ذکر کرده است و این موضوع ما در اینجاست.