مسئله هفدهم: کارهای باطلشان را به پیامبران نسبت میدادند
باطلشان را به پیامبران نسبت میدادند. چنانکه میفرماید: ﴿وَمَا كَفَرَ سُلَيۡمَٰنُ﴾[البقرة: ۱۰۲]. «و سلیمان کفر نورزید».
﴿مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا﴾[آلعمران: ۶۷]. «ابراهیم یهودی یا مسیحی نبود».
شرح:
از جمله منهج جاهلیت این بود که آنچه از کفر و گمراهی بر آن بودند را به انبیاء نسبت میدادند. چنانکه یهودیان به سلیمان نسبت سحر زدند و گفتند: از جمله عمل سلیمان سحر بود و سلیمان به واسطۀ آن جن و شیاطین را مسخر خویش نموده بود. و نسبت به اینکه شیاطین هم مخلوق خداوند هستند و هرگونه که خداوند بخواهد آنها را رام و مسخر خواهد کرد، جاهل بودند و پروردگار عالم آنها را تحت فرمان سلیمان ÷در آورد. یهودیها بدین خاطر سحر را به سلیمان نسبت دادند تا آن را در بین مردم رواج دهند، لذا گفتند که سحر کار انبیاء است. یهودیان و نصاری کفر خویش را و هر آنچه از گمراهی بر آن بودند به پدر انبیاء و امام حنفاء؛ ابراهیم ÷، نسبت دادند و گفتند: دین ابراهیم همین بوده است. به همین خاطر خداوند سخنشان را انکار مینماید: ﴿مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ ٦٧﴾[آلعمران: ۶۷]. «ابراهیم یهودی یا مسیحی نبود بلکه مسلمانی حنیف بود و مشرک نبود».
ابراهیم برعکس آنچه که یهود و نصاری بر آن بودند اهل توحید و مبری از شرک و مشرکین بود.
یهودیت و نصرانیت قرنها بعد از ابراهیم ایجاد شدند لذا چگونه آن را به وی نسبت میدهند؟ این کار از جمله قبیح ترین دروغهاست. تاریخ کذب آنها را ثبت میکند چون فاصله بین آنها و ابراهیم قرنهای متمادی است و تورات و انجیل بعد از ابراهیم علیه الصلاة والسلام نازل شدهاند. چنانکه میفرماید: ﴿يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمَآ أُنزِلَتِ ٱلتَّوۡرَىٰةُ وَٱلۡإِنجِيلُ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ ٦٥﴾[آلعمران: ۶۵]. «ای اهل کتاب چرا در مورد ابراهیم مجادله میکنید در حالی که تورات و انجیل بعد از او نازل گشتهاند، آیا فکر خود را به کار نمیگیرید؟».
﴿كُلُّ ٱلطَّعَامِ كَانَ حِلّٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسۡرَٰٓءِيلُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ مِن قَبۡلِ أَن تُنَزَّلَ ٱلتَّوۡرَىٰةُۚ قُلۡ فَأۡتُواْ بِٱلتَّوۡرَىٰةِ﴾[آلعمران: ۹۳]. «همه خوردنیها بر بنی اسرائیل حلال بود مگر آنچه را که یعقوب قبل از نزول تورات بر خود حرام کرده بود».
در این امت نیز کسانی هستند که برای کمک به مذهب خویش احادیث دروغی را ساخته و به پیامبرصنسبت میدهند و همچنین کسانی هستند که خود را به ائمه نسبت میدهند در حالی که در عقیده با آنها مخالفند. خود را به ابوحنیفه، مالک، شافعی و احمد رحمهم الله نسبت میدهند در حالی که بر عقیدۀ اشعری و معتزله هستند و این عقاید باطل را به امامان سلف نسبت میدهند در حالی که آن امامان - رحمهم الله-، معتزله نبودند بلکه با اهل اعتزال و کلام مخالف بودند.