مسئله نود و هشتم: به شغل و حرفۀ خویش به نسبت صاحبان مشاغل دیگر افتخار می‌کردند
به حرفه و شغل خویش افتخار می‌نمودند چنانکه اهل تجارت بر اهل زراعت فخر می‌کردند.
شرح:
به صنعت و پیشه افتخار می‌کردند. تاجر بر حرفه‌های دیگر و بر نجار و آهنگر افتخار می‌کند و کارمند به نسبت مقام و رتبۀ خویش بر غیر خودش افتخار می‌کند.
مسلمان پایین‌تر از خودش را تحقیر نمی‌کند و به طور کلی مردم را کوچک نمی‌شمارد با این وصف چگونه مسلمانی را به خاطر شغلش تحقیر می‌کند؟! این کارها از جمله امورات جاهلی است چنانکه خداوند در مورد قریش که دو کوچ تجارتی در سال داشتند نام می‌برد خداوند به واسطۀ آن دو کوچ تجارتی بر قریش منت می‌نهد، یکی در زمستان به یمن و دیگری در تابستان به شام صورت می‌گرفت. ولی در عوض به جای شکر نعمت خداوند بر کسانی که فاقد آن شغل بودند از صاحبان زراعت و کشاورزی افتخار می‌کردند.
و این خصوصیت شامل هرکسی است که به واسطۀ کارمندی و یا شغل خاصی که دارد به نسبت دیگران خود را مفتخر بداند، بنابراین هیچ انسانی حق تکبر ورزیدن را ندارد. این خصوصیات مذموم جاهلی هنوز در بین تعدادی از مردم چون رسمی خود را می‌نمایاند. از آن جمله می‌توان به وظیفۀ امام مسجد و مؤذن اشاره کرد که بعضی آن را تحقیر می‌کنند در حالی که مهمترین وظیفه را امام مسجد به عهده دارد و آن وظیفه، عمل رسول اللهصمی‌باشد، وظیفۀ مؤذن نیز به همان ترتیب است. و این دو اشرف شغل‌ها هستند، از شغل وزیر و از همه کارها شرافتشان بیشتر است.