مسئله پنجاه وپنجم: نسبت به امور باطل خویش متعصب بودند
به راه و روش خویش تعصب داشتند چنانکه می‌فرماید: ﴿وَلَا تُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمۡ﴾[آل‌عمران: ۷۳].
«ایمان نیاورید مگر به کسی که تابع دین شماست».
شرح:
تعصب ناپسند آن است که علی رغم بطلانش به آن متمسک شوند.
از جمله مسائل اهل جاهلیت، تعصب برای مذاهب باطل بود به همین دلیل یهودیان می‌گویند: ﴿وَلَا تُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمۡ﴾[آل‌عمران: ۷۳].
«ایمان نیاورید مگر به کسی که تابع دین شماست».
و در آیه دیگری آمده است: ﴿نُؤۡمِنُ بِمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا﴾[البقرة: ۹۱].
«به آنچه بر ما نازل شده ایمان می‌آوریم».
یعنی فقط به انبیاء خویش مؤمن هستیم در حالی که بر آن‌ها واجب بود به همه آنچه خداوند نازل نموده چه بر انبیاء آن‌ها و چه بر غیر آن‌ها ایمان بیاورند. آن‌ها بر آنچه بر انبیاء خویش نیز نازل شده ایمان نداشتند. برای این است که خداوند می‌فرماید: ﴿تَقۡتُلُونَ أَنۢبِيَآءَ ٱللَّهِ﴾[البقرة: ۹۱].
«پس چرا پیامبران خدا را می‌کشید؟».
یعنی آیا در آنچه بر شما نازل گشته به قتل رساندن پیامبران در آن ذکر شده است؟
از جمله این خصوصیات می‌توان به تعصب بدون دلیل پیروان مذاهب اشاره کرد. بر مسلمانان عموماً و بر طالبان علم بطور اخص لازم است که از حق پیروی نمایند. خواه موافق مذهبشان یا موافق مذهب دیگری باشد. چون ما مذهب را با همه چیزش نمی‌توانیم بپذیریم بلکه تنها باید راست و صواب را گرفته و خطا و اشتباهاتش را ترک نماییم. وقتی حنبلی باشید و در مسئله‌ای حق را با مالکی، شافعی و یا حنفی یافتید هر چند مخالف مذهبتان باشد باید آن را گرفته و مذهب خویش را ترک کنید چون مذهب شما، حق است و اعتبار از آن چیزی است که حق را تأیید نماید و این واجب است. این کار وقتی ممکن است که اهل علم باشید اما اگر اهل علم نیستید باید از عالمان مورد اعتماد سؤال کنید آنچه را برای شما فتوا دادند، بپذیرید. راه درست همین است. تعصب برای مذهب صرف نظر از اینکه حق یا باطل است از جمله خصوصیات جاهلی است همانگونه که خداوند از یهود برایمان بازگو نمود.