مسئله پنجاهم: نازل شدن کتاب بر رسولان را انکار می‌کردند
می‌گفتند: ﴿مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٖ مِّن شَيۡءٖ﴾[الأنعام: ۹۱]. «خداوند بر انسان چیزی را نازل نکرده است».
شرح:
یهودی‌ها گفتند: ﴿مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٖ مِّن شَيۡءٖ﴾[الأنعام: ۹۱]. «خداوند بر انسان‌ها چیزی را نازل نکرده است».
معنی آن انکار تمام رسالت‌ها و همه وحیها بود، آنچه آن‌ها را به این انکار وادار نمود حسادتشان نسبت به محمدصبود. خداوند متعال سخنانشان را مردود می‌دارد و می‌فرماید: ﴿قُلۡ مَنۡ أَنزَلَ ٱلۡكِتَٰبَ ٱلَّذِي جَآءَ بِهِۦ مُوسَىٰ نُورٗا وَهُدٗى لِّلنَّاسِ﴾[الأنعام: ۹۱].
«بگو که چه کسی کتابی را که موسی ÷ آورد و آن نور و هدایت برای مردم بود، نازل نمود؟».
یعنی زمانی که اقرار دارید به اینکه کتاب موسی از طرف خداست و موسی نیز بشر بوده چرا چنین سخنانی را بر زبان جاری می‌کنید. ﴿مَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٖ مِّن شَيۡءٖ﴾[الأنعام: ۹۱]. «خداوند بر انسان‌ها چیزی را نازل نکرده است».
این از جانب یهود تناقضی بود که حسادت، آن‌ها را وادار به آن کرد. خداوند آن‌ها را لعنت کند. تا جایی که همه رسولان را و همه کتاب‌های نازل شده را به خاطر محمدصو قرآن انکار کردند. بنگرید که حسد چه بلایی را برای صاحبش به ارمغان دارد. شبیه سخن آن‌ها قول و گفتار جهمیه می‌باشد که می‌گویند: این قرآن از طرف خداوند نازل نشده و همچنین سخنان کسانی است که سنت رسول اللهصرا وحی از جانب خداوند نمی‌دانند بلکه می‌گویند آن تنها اجتهاد رسول اللهصاست.