مسئله هفتاد و نهم: بر آرزوهای کاذب اعتماد می‌کردند
در رؤیاها و آرزوهای کاذب بسر می‌بردند: ﴿لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَةٗ﴾[البقرة: ۸۰].
«آتش جز چند روز ما را نمی‌سوزاند».
﴿لَن يَدۡخُلَ ٱلۡجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوۡ نَصَٰرَىٰ﴾[البقرة: ۱۱۱].
«تنها یهود و نصاری داخل بهشت می‌شوند».
شرح:
یهودیان و مسیحی‌ها بر آرزوهای دروغین خود اعتماد داشتند و آن‌ها را از خداوند خواستار بودند. چنانکه خداوند متعال از آن‌ها سخن به میان می‌آورد که گفتند: ﴿لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَةٗ﴾[البقرة: ۸۰].
«آتش جز چند روز ما را نمی‌سوزاند».
آن روزهای معلوم که می‌گفتند وارد جهنم می‌شوند برابر با تعداد روزهایی می‌دانستند که در آن گوساله را پرستش کرده‌اند ولی خداوند متعال سخنانشان را مردود می‌نماید: ﴿قُلۡ أَتَّخَذۡتُمۡ عِندَ ٱللَّهِ عَهۡدٗا فَلَن يُخۡلِفَ ٱللَّهُ عَهۡدَهُۥٓۖ أَمۡ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ ٨٠ بَلَىٰۚ مَن كَسَبَ سَيِّئَةٗ وَأَحَٰطَتۡ بِهِۦ خَطِيَٓٔتُهُۥ فَأُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ ٨١﴾[البقرة: ۸۰-۸۱].
«بگو آیا پیش خداوند عهد و پیمانی دریافت نموده‌اید تا خداوند به آن وفا نماید یا به خداوند چیزی را که نمی‌دانید نسبت می‌دهید؟ آری هرکس گناه و بدی را انجام دهد و گناهانش بر او احاطه نماید آن‌ها یاران آتشند و در آن جاویدان می‌مانند».
و این آیه رد سخنان آن‌ها بود که می‌گفتند: ﴿لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَةٗ﴾[البقرة: ۸۰].
«آتش جز چند روز ما را نمی‌سوزاند».
چنانکه در سورۀ آل عمران نیز سخنان آن‌ها را مردود می‌نماید: ﴿أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبٗا مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ يُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ كِتَٰبِ ٱللَّهِ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ وَهُم مُّعۡرِضُونَ ٢٣ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۖ وَغَرَّهُمۡ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ ٢٤ فَكَيۡفَ إِذَا جَمَعۡنَٰهُمۡ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِ وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ ٢٥﴾[آل‌عمران: ۲۳-۲۵].
«آیا به کسانی که پاره‌ای از علم کتاب داده شده نگاه نکردی وقتی که به سوی کتاب خدا خوانده شدند تا بر آن حکم کنند گروهی از ایشان اعراض کنان روی گرداندند و سبب آن این بود که آتش دوزخ جز چند روزی به ما نمی‌رسد آری افترا و دروغی که بستند آن‌ها را مغرور کرد. پس حال آن‌ها چگونه خواهد بود آنگاه که همه را جمع کنیم در روزی که هیچ شکی در آن نیست و در آن هرکس پاداش هر آنچه را که انجام داده است خواهد گرفت و به کسی ظلم نمی‌شود».
﴿لَّيۡسَ بِأَمَانِيِّكُمۡ وَلَآ أَمَانِيِّ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِۗ مَن يَعۡمَلۡ سُوٓءٗا يُجۡزَ بِهِۦ وَلَا يَجِدۡ لَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلِيّٗا وَلَا نَصِيرٗا ١٢٣ وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ مِن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ يَدۡخُلُونَ ٱلۡجَنَّةَ وَلَا يُظۡلَمُونَ نَقِيرٗا ١٢٤﴾[النساء: ۱۲۳-۱۲۴].
«امورات بر اساس آرزوهای شما و اهل کتاب نیست هرکس کار بدی را انجام دهد جزا داده خواهد شد و به جز خداوند یار و یاوری نخواهد داشت و هرکس عمل صالح انجام دهد چه زن باشد چه مرد درحالی که ایمان دارند به بهشت وارد می‌شوند و به اندازه تار مویی به آن‌ها ظلم نمی‌شود».