سخن عبدالباقی حنبلی در مورد صفات
شیخ در کتاب گرانقدرش: (العين و الأثر في عقائد أهل الأثر) می‌گوید: «تأویل و تفسیر صفاتی که متعلق به الله تعالی باشد، حرام است، مانند تفسیر آیهی «استواء» و حدیث نزول الله تعالی به آسمان دنیا و غیره، مگر صفاتی که رسول الله جیا برخی از صحابه شآنها را تفسیر نمودهاند و این مذهب عموم سلف است، از این رو ما در پاک و منزه دانستن الله تعالی ( از برخی از صفات) مانند «معطله» عمل نمی‌‌کنیم، بلکه صفات و اردهی او را در کتاب و سنت ثابت میدانیم و قایل به تحریف، تفسیر و چگونگی نیستیم و سخن گفتن از صفات به نسبت سخن گفتن از ذات یک مسألهی فرعی است و روش ما در این‌باره همان اثبات اسماء و صفات، ارده، نفی تشبیه و تأویل ناجور است» [۱۰۷].
[۱۰۷] العين والأثر فی عقائد أهل الأثر: ص ۳۶-۳۵.