سخن شیخ عبدالمحسن العباد در این باب
شیخ عبدالمحسن (حفظه الله) میگوید: «در مسألهی صفات اثبات اهل سنت و جماعت راهی میانه در پیش گرفتهاند، از این رو نه قایل به نفی هستند و نه تأویل و تفسیر؛ او را و صفاتش را پاک و منزه از هر عیبی میدانند و به تشبیه و تمثیل معتقد نیستند، اما مشبه و معطله خوب و بد را با هم آمیختهاند، بعنوان مثال: مشبهه در اثبات صفات و عدم نفی آن به خوبی عمل کردهاند، اما در اینکه به تشبیه و تمثیل روی آوردهاند، از انصاف و میانهروی دوری گزیدهاند. اما اهل سنت و جماعت با درامان ماندن از نفی صفات و دچار نیامدن به دام تشبیه، صفاتی را که در کتاب و سنت وارد شده، ثابت دانسته و الله تعالی را از شبیه کردن به مخلوقاتش پاک و منزه داشتهاند، درست همانگونه که الله تعالی فرموده است:
﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾[الشوری: ۱۱].
مذهب اهل سنت دراین مسأله به نسبت معطله و مشبهه، مانند شیر خالص و گوارایی است که از میان تفاله و خون بیرون میتراود و [نوشندگان را خوششان میآید]» [۱۱۲].
[۱۱۲] عشرون حديثاً من صحيح مسلم: ۱۷۷-۱۷۸.