اهمّیت شناخت این قواعد نزد علما معلوم و مشخص است:
شیخ سعدی/گوید: شناخت این قواعد و بکارگیری‌شان یکی از مهم‌ترین دانش‌ها بوده و بزرگ‌ترین فایده‌ها را دربردارد و از آنجایی که قواعد را می‌توان به سادگی حفظ نمود و فروعشان را نیز مشخص کرد، به خاطر همین دلایل وجیه، علما برای هر علمی از علوم قواعد خاصی را بنا نهاده‌اند و هیچ قسمتی از علوم را نمی بینی مگر دارای اصول و قواعدی است که به حفظ کردن آن علم از علومی که این قواعد برایش پایه ریزی شده است کمک می‌کند.
به راستی اصول و قواعد هر علمی در حقیقت به سان پی و اساس یک ساختمان، یا ریشه برای تنه‌ی یک درخت است که بدون آن استقرار ندارد و چنانکه می‌دانیم رشد و بالندگی شاخه‌ها به اصل درخت یعنی همان ریشه بستگی دارد و هرچه ریشه تنومندتر باشد، فروع و شاخه‌ها نیز قدرت می‌گیرند و به خود می‌بالند. بنابراین قواعد و اصول به علوم ثبات و قوّت بخشیده و آنها را به رشدی که شایسته‌ی آن هستند می‌رسانند و با همین قواعد است که منابع و مراجع اصول بازشناخته می‌شود و یا میان مسائلی که ایجاد شبهه می‌کنند می‌توان تمایز و جدایی حاصل کرد و نظایر و اشباهی را که از زیبایی‌های یک علم است در کنار هم گرد آورد و فواید دیگری که ما ذکر نکردیم...» [۲۱۱].
از این رو علما در تمام علوم و فنون به وضع قواعدی خاص روی آورده‌اند، به گونه‌ای که هیچ علمی را نخواهی یافت مگر اینکه برایش قواعد و اصولی تدوین شده است [۲۱۲].
[۲۱۱] طریق الوصول: سعدی، با اندکی تغییر و تصرف، ص ۴. [۲۱۲] عبد الرحمن السعدی وجهوده في خدمة العقیدة، محسن العباد: ص ۱۱۲.