توحید اسما و صفات

قاعده‌ی بیستم: «معانی صفات، معلوم و مشخص و کیفیّت آنها مجهول و ناشناخته و ایمان بدانها واجب و سوال از چگونگی‌شان بدعت است».

سخن گفتن از چگونگی صفات الهی، درست مانند پاسخ سوالی است که ‏امام مالک/درباره‌ی استواء الله تعالی بر عرش فرموده است، ایشان می‌گویند: «استواء معلوم و مشخص و کیفیّت آن مجهول و ناشناخته و ایمان بدان واجب و پرسش از آن بدعت است». از این رو کسی که از کیفیّت علمِ الله ﻷیا چگونگی خلق و تدبیرش بپرسد، به او می‌گوییم: همانگونه که ذات الله تعالی هیچ شباهتی به ذوات دیگر ندارد، صفاتش نیز هیچ شباهتی به صفات آفریدگان و مخلوقات ندارد. آفریدگان بالفطره الله ﻷرا می‌شناسند و با صفات و افعالش آشنایند، ولی تأویل کیفیّت و چگونگی آنها را فقط خود می‌داند و بس!» [۲۳۸].

[۲۳۸] طریق الوصول: سعدی، ص ۸.