دین اسلام ماهیت شرایع

٢- مفهوم واژۀ «ساعة»

أ- از نظر لغوی، اصل این کلمه، «سَوَع» بوده است.[٥٥٩]

واژۀ «ساعة» از نظر لغوی و عرفی در چندین معنا کاربرد دارد که غالبا به مفهوم زمان یا بخشی از آن و یا حال حاضر است.

قرطبی می‌گوید: «در زبان عربی، کلمۀ "ساعة" به معنای بخش نامعیّنی از زمان و از نظر عرفی، به معنای یک بخش از ٢٤ بخش [ساعت] شب و روز که اصل زمان‎ها به شمار می‌روند، است.

قوم عرب می‌گوید: أفعل کذا السّاعة، وأنا السّاعة في أمر کذا؛ یعنی زمانی که در آن قرار داری یا زمانی که تقریباً به آن نزدیک است.

در حقیقت، اگر «السّاعة» با الف و لام گفته شود، مراد زمانی است که در آن قرار داری و "الآن" نامیده می‌شود.»[٥٦٠]

ب- مفهوم شرعی «ساعة»: یعنی همان زمانی که قیامت برپا می‌شود.[٥٦١]

[٥٥٩]- نک: معجم مقاییس اللّغة، ج ٣، ص ١١٦.

[٥٦٠]- التّذکرة، ص ٢٤٥.

[٥٦١]- نک: أشراط السّاعة، یوسف وابل، ص ٧٣.