باقیات صالحات ترجمه آیات بینات

شبهه دوم بر فضیلت دوم

بیان کرده بودیم اگر ابوبکر صدیق را با پیغمبر جعشق و محبت نبودی هر آئینه درین سفر پر مصیبت هرگز شریک نه شدی علمای شیعه می‌گویند که نیت ابوبکر در سفر هجرت نیک نبود چنانچه مجتهد اعظم ایشان مولوی دلدار علی در ذوالفقار می‌نویسند که «هم چنین باتفاق فریقین شرط ترتب ثواب همه هجرت صحت نیت است، ای قوله پس مادامیکه ما را علم به صحت نیت ابی بکر به ثبوت نه رسد دخول او در مدلول این آیه متیقن نمی‌شود و تا متقین نه شود احتجاج باین آیت بر علو مرتبت او نمی‌تواند شد». و قاضی شوستری در احقاق الحق می‌نویسد که «وقد ظهر من جزعه وبكائه مایكون من مثله فساد الحال فی الاختفاء (إلی قوله): فأفضلیته فی الغار یفتخر بها لأبی بكر لو لا المكابرة واللداد». یعنی از بی‌قراری و گریه و زاری حضرت ابوبکر ظاهر شد که حال او خوب و نیت او نیک نه بود.

جواب این شبهه از عبارت تفسیر امام حسن عسکری که سابقاً منقول شد پر ظاهر است زیرا که هرگاه پیغمبر جحسب روایت تفسیر مذکور از صدیق پرسید: «أرضیت أن تكون معی یا بابكر تطلب كما أطلب؟» یعنی ای ابوبکر آیا تو پسند می‌کنی این امر را که همراه من باشی ودر تکالیف و مصائب شریک من شوی؟ و صدیق جواب داد: «قال أبوبكر: یا رسول الله، أما أنا لو عشت عمر الدنیا أعذب جمیعاً أشد عذاب» یعنی یا رسول الله، اگر در رفاقت تو مرا تا قیامت عذاب کرده شود قبول است ولیکن دامن مبارک تو از دست رها کردن هرگز گوارا نیست. ازین جواب نیک بودن نیت حضرت صدیق، أظهر من الشمس است، چون حسن و قبح نیت کسی بجز از افعال و اقوال و احوال آن کس نتوان ادراک نمود. حال دل از حرکات جوارح معلوم می‌شود و بس. علاوه ازین جوابِ حضرت صدیق کارهای که از وی در سفر هجرت بظهور آمد شاهد عدل بر صدق نیت اوست. (آری اگر نزد شیعه وحی الهی موجود باشد که بفساد نیت حضرت صدیق حکم نماید آنگاه از ظاهر حال یعنی شهادت اقوال و اعمال حضرت صدیق عدول توان نمود، این چنین وحی اگر نزد شیعه موجود باشد پیش کنند، وأنى لهم ذلک. والحمدلله که وحی الهی به صحت نیست، جمیع مهاجرین عامةً وسید المهاجرین و افضل الصدیقین خاصةً نزد اهل سنت موجودست و در قرآن مجید تلاوت کرده می‌شود).