شیعه می‌گویند
که باجماع مفسرین این آیت در حق حضرت علی و حضرت فاطمه [۹۱]وحضرات حسنین نازل شده. پس مراد از لفظ اهل بیت همین حضرات‌اند و می‌گویند که از اولاد حضرت علی بجز حضرات حسنین همه از اهل بیت خارج‌اند، و اولاد حضرت حسنسکلهم اجمعون از اهل بیت خارج، و از اولاد حضرت حسینسبجز امام زین العابدین همه از اهل بیت خارج، و از اولاد امام زین العابدین بجز امام باقر همه از اهل بیت خارج، و علی هذا در اولاد هر امام صرف یک کس اهل بیت است باقی همه از اهل بیت خارج. و کسانی‌که از اولاد رسول مقبول جاز اهل بیت خارج نموده‌اند به چنین کلمات ناسزا و دشنام‌های ناروا یاد می‌کنند که لرزه بر اندام اهل ایمان می‌افتد و می‌گویند که ازین آیت معصوم بودن حضرات ائمه ثابت می‌شود پس امامت وخلافت بجز ایشان برای کسی جائز نیست.
[۹۱] بلکه حق این است که بنابر مذهب شیعه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علی أبیها وعلیها نیز از اهل بیت خارج است زیرا که حدیثی درین باب ساخته‌اند که «أهل بیت كل نبی أوصیاؤه». یعنی اهل بیت هر پیغمبر کسانی می‌باشند که وصی آن پیغمبر باشند و حضرت فاطمه از اوصیاء خارج است، یعنی امام نیست و دلائل دیگر هم در مذهب‌شان بر خروج حضرت فاطمه از اهل بیت دلالت دارد بملاحظه همین معنی حضرت مولانا حیدر علی مصنف منتهی الکلام وإزالة العین رحمةالله عیله رساله‌ی مستقل برین موضوع تصنیف فرموده که (اسم بامسمایش الا اهیه الحاطمه علی من أخرج من أهل البیت فاطمه) است و در حیدرآباد دکن مطبوع گردیده.