روایات تبدیل حروف قرآن معاذ الله منه
۱) در تفسیر صافی مطبوعه ایران ص ۱۴ میآرد: فی المجمع فی قراءة أهل البیت: جاهد الكفار بالمنافقین وفیه عن الصادق أنه قرأ
جاهد الكفار بالمنافقین قال: إن رسول الله صلى الله علیه وآله لم یقاتل منافقاً قطّ إنما كان یتألفهم. والقمی: أیضاً آنها نزلت یا أیها النبی جاهد الكفار بالمنافقین. در تفسیر مجمع البیان که در قراءت اهل بیت (جاهد الکفار بالمنافقین) است. و همدرین تفسیر از امام صادق مروی است که او (جاهد الکفار بالمنافقین) تلاوت کرد و گفت که رسول خدا جگاهی با منافقی قتال نکرده بلکه تالیف ایشان مینمود. و در تفسیر قمی است که جز این نیست که نازل شده بود: (یا أیها النبی جاهدالکفار بالمنافقین). ف: در قرآن مجید این آیت: ﴿ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَٱلۡمُنَٰفِقِينَ﴾[التحریم: ۹] است. و ترجمهاش اینست که ای نبی با کفار و منافقین جهاد کن. امام جعفر صادق برین آیت اعتراض نمود که نبی گاهی با منافقی قتال نه کرده و فرمود که در اصل بالمنافقین بود و معنی آن بود که بذریعه منافقین با کفار جهاد کن، جامعین قرآن بجای بای موحده واو نهادند. باقی ماند اعتراض امام صادق بر قرآن پس جوابش اینکه در آیت حکم جهادست نه حکم قتال، و جهاد و قتال بیک معنی نیست. و ثانیاً اینکه در سوره احزاب منافقان را مهلت چند روز داده شده اندر آن مهلت منافقی باقی نماند، یا مردند یا توبه کردند.
۲) در تفسیر صافی ص ۱۲ میآرد: قرء علی أبی عبدالله÷﴿ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا ٧٤ ﴾[الفرقان: ۷۴] فقال أبوعبدالله: سالوا الله عظیماً أن یجعلهم للمتقین إماماً. فقیل له یا ابن رسول الله! كیف نزلت؟ قال: واجعل لنا من المتقین إماماً. تلاوت کرده شد پیش امام جعفر صادق آیه ﴿ وَٱجۡعَلۡنَا لِلۡمُتَّقِينَ إِمَامًا ٧٤ ﴾[الفرقان: ۷۴] امام فرمود که از خدا چیزی عظیم خواستند که ایشان را برای متقیان امام سازد پس پرسیده شد که ای فرزند رسول چگونه نازل شده بود؟ فرمود: که واجعل لنا من المتقین إماماً ف: مرتبهی امامت نزد شیعه مماثل مرتبه نبوت بلکه فائق تر از آن است. لهذا امام جعفر صادق بر آیت قرآنی اعتراض نمود که این دعا کردن که مرا امامت عطا کن مثل اینست که کسی دعا کند که خداوندا مرا نبوت عطا کن و امام فرمود که درین آیت تحریف کرده شده اصل آیت این چنین بود که (واجعل لنا من المتقین إماماً) در حقیقت این آیت مسأله امامت را خاکستر میکند زیرا که ازین آیت ظاهر میشود که هر شخص بر مرتبهی امامت فائز میتواند شد لهذا برین آیت اعتراض کردن و محرف گفتن حق بجانب است. أستغفرالله.
۳) در کافی کتاب الروضه ص ۱۷۴ میآرد: عن الرضا÷ فأنزل الله سكینته علی رسوله وعلی علی وأیده بجنود لم تروها. قلت: هكذا؟ قال: هكذا نقرؤها وهكذا تنزیلها. روایت است از امام رضا÷که او تلاوت کرد فأنزل الله سکینته علی رسوله وعلی علی وأیده بجنود لم تروها. پرسیدم که آیت این چنین است؟ امام فرمود که این چنین تلاوت میکنیم و این چنین نازل شده بود. ف: در قرآن مجید آیت این چنین است: ﴿ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيۡهِ ﴾[التوبة: ۴۰] امام رضا این آیت را محرف و خلاف ما انزل الله قرار داد و فرمود که بجای ضمیر نام رسول و نام علی بود درین آیت واقعه سفر هجرت و رفاقت حضرت صدیق در آن سفر پر خطر بیان فرموده. فضیلت بینظیر برای حضرت صدیق ارشاد فرموده و نزول سکینه بروی در قرآن مجید ثبت کرده بجز حضرت صدیق در جماعت صحابه کسی نیست که بالتخصیص رفاقت وجان نثاری او در قرآن مجید مذکور شده باشد. اولین و آخرین شیعه از عهده جواب آن بر نمیتوانند آمد لهذا فی الفور این آیت را محرف قرار داده گلوخلاصی خود نمودند و روایتی از امام رضا تصنیف کردند که این کار برای ایشان دشوار نبود.