باقیات صالحات ترجمه آیات بینات

اعلان واجب الاذعان

کسی‌که مذهب شیعه و کتب معتبره ایشان را بنظر انصاف بی‌شائبه تعصب و اعتساف مطالعه کند و نیک می‌داند که امور ذیل خاصه‌ی لازمه مذهب شیعه‌اند بلزوم بین و آن هم باصطلاح منطق بالمعنی الأعم. بلکه اعلان و اظهار این امور از جانب اهل اسلام تا حدی رسیده که آن لزوم از خیر خود عروج نموده تا باوج التزام رسیده بر ارباب خبرت ظهور تام نموده کظهور النور علی قلة الطور، و آن امور این است.

۱) بنیاد مذهب شیعه بر عداوت قرآن مجیدست، عداوتی که گاهی کسی را با کسی یا با چیزی نبوده باشد، قدمای شیعه آنچه سعی نامشکور در معدوم و مشکوک کردن قرآن کریم بکار برده‌اند از یهود و نصاری و سائر منکران اسلام عشر عشیر آن ظهور یافته.

۲) بعد تسلیم حقانیت مذهب شیعه اثبات نبوت آن حضرت جبه هیچ وجه ممکن نیست، چه ناقلان دلائل نبوت و راویان معجزات و تعلیمات آن سرور یعنی صحابه کرام همه بلا استثنای احدی از روی مذهب شیعه کاذب بودند و با وجودیکه کثرت‌شان بحد تواتر رسیده بود اتفاق علی الکذب می‌نمودند. چنان که در مناظره‌ی امر بمواجه‌ی اکابر علمای شیعه از کتب ایشان بپایه ثبوت رسیده.

۳) بنیاد مساله‌ی امامت که از اصول مذهب شیعه است وان مبنی بر انکار ختم نبوت است. نمی‌بینی که بعد آن سرور جنه یک کس و دو کس را بلکه دوازده اشخاص را بجبارت تمام در هر وصف کمال مساوی و مماثل آن سرور قرار داده‌اند و اختیار تحلیل و تحریم بدست ایشان داده و نزول کتب سماویه بر سر یکی ازیشان تراشیده‌اند.

۴) بر بنای مذهب شیعه برای حضرت علی مرتضی و دیگر ائمه هدی هیچ مذهبی متعین نمی‌شود و نه اسلام و نه غیر اسلام، هرگز نمی‌توان گفت که این حضرات مسلم بودند یا غیر مسلم یا یهودی بودند یا نصرانی یا بر مذهب آبای خود یعنی مشرکین قریش (معاذالله منه). ازینجاست که حضرت مولانا شیخ ولی الله محدث دهلوی که آیتی بود از آیات الهی در کتاب ازالة الخفا می‌طرازد: و می‌توان گفت که اظهار اسلام و نماز پنجگانه خواندن و از دوزخ ترسیدن همه بنابر تقیه مسلمین بود و شک نیست تنفر قوم به ترک اسلام منجر می‌شد و تنفر از شیخین پس امن از اسلام رو برخاست چه جای امامت.

۵) چیزهای که در همه مذاهب دنیا (قدیماً و حدیثاً) بلکه نزد کسانی‌که به هیچ مذهب مقید نیستند، لایق صد هزار مذمت و نفرت بلکه ننگ انسانیت قرار یافته در مذهب شیعه بهترین اعمال و ستوده‌ترین افعال است بر ارتکاب آن ثواب‌های بیشمار و بر تارک آن وعیدهای بسیار ورود یافته. آیا نمی‌دانی که دروغگوئی و فریب دهی در همه عالم چه قدر مذموم و مقبوح است. و در مذهب شیعه اعلی‌ترین عبادت و افضل‌ترین طاعت و کسی‌که ازین عبادت عظمی بی‌بهره بود او را بی‌دین و بی‌ایمان گفته می‌شود. آیا نمی‌بینی که زنا در چه مرتبه زشت و ناشایست است و در مذهب شیعه عزت آن باین مرتبه رسیده که باسم شریف متعة النساء موسوم گشته و هر که یکبار متعه کند برای او درجه امام حسین و در دو بار به درجه امام حسن و در سه بار درجه حضرت علی و در چهارم بار به درجه رسول خدا نامزد گشته.

این پنج امور که در پنج زیب رقم شده مشتی است از خروار و یکی است از هزار.

حیف صد حیف که علمای شیعه باین نتائج مذهب کما ینبغی آگاهی دارند و تحدی علمای اسلام هم پی در پی بگوش ایشان میرسد لیکن اصلاً متنبه نمی‌شوند و از عذاب آخرت ناترسیده کتمانِ حق می‌نمایند.

﴿ رَبِّ إِنِّي دَعَوۡتُ قَوۡمِي لَيۡلٗا وَنَهَارٗا ٥ ﴾

﴿ فَلَمۡ يَزِدۡهُمۡ دُعَآءِيٓ إِلَّا فِرَارٗا ٦ ٦ ﴾ کتبه أفقر عباد الله محمد عبدالشکور عافاه مولاه

غره شعبان سنه ۱۳۶۴هـ