خلاصه‌ی آنچه در این باب بیان شد:
۱- تصدیق کاهن و ایمان به قرآن، قابل جمع شدن نیستند و در یک یک‌جا یا در یک قلب- جمع نمی‌شوند.
۲- تصریح به اینکه این عمل، کفر است.
۳- حکم کسی که سخن کاهن را بپذیرد و نزد او برود. [۱۳۹]
۴- حکم کسی که برای او فال بزنند [یا برای فال‌گیری، نزد فال‌گیران برود].
۵- حکم کسی که [از جادوگران] درخواست سحر و جادو کند.
۶- حکم کسی که حروف ابجد را فرا بگیرد. [۱۴۰]
۷- فرق کاهن و عراف.
[۱۳۹] با توجه به حدیث عمران بن حصین س، پیامبرصاز چنین کسی، اظهار بیزاری کرده است. [۱۴۰] در پانوشت‌های پیشین بیان شد که فراگیری حروف ابجد، در صورتی حرام است که در رابطه با علم نجوم و مرتبط دانستنِ تأثیر ستارگان و حرکت‌های فلکی در اوضاع و احوال انسان‌ها باشد.