خلاصه‌ی آنچه در این باب بیان شد:
۱- نهی از سوگند خوردن به نام پدران و نیاکان. [۲۱۷]
۲- دستور روشن به کسی که برای او به نام الله سوگند یاد می‌شود، به اینکه چنین سوگندی را بپذیرد [و به برادر مسلمانش اعتماد کند.]
۳- وعید شدید درباره‌ی کسی که چنین سوگندی را نپذیرد.
[۲۱۷] این نهی یا ممنوعیت، بیانگر حرام بودن سوگند خوردن به نام نیاکان است.