خلاصه‌ی آنچه در این باب بیان شد:
۱- مسأله‌ی خیلی مهم، اینکه به شوخی گرفتن مسایل مربوط به الله و شریعت، کفر محسوب می‌شود. [۲۳۶]
۲- از این آیه، چنین برداشت می‌شود که فرقی نمی‌کند که گوینده‌ی چنین سخنانی، چه کسی باشد.
۳- سخن‌چینی با خیرخواهی برای الله و رسولش، تفاوت دارد. [۲۳۷]
۴- عفو وگذشت مورد پسند الله، با نکوهش دشمنان الله و شدت برخورد با آنان، بسیار متفاوت است.
۵- برخی از عذرخواهی‌ها، ناموجه و غیرقابل قبول است.
***
[۲۳۶] از آفت‌هایی که امروزه دامن‌گیر مسلمانان شده، این است که برخی، مقدسات را به بازی گرفته و به جای استفاده‌ی مناسب از امکاناتی چون تلفن همراه، پیامک‌هایی میان یکدیگر رد و بدل می‌کنند که حاویِ مطالبی اهانت‌آمیز به خدای متعال است! پناه بر الله! [۲۳۷] در سخن‌چینی، آفت‌هایی است که بر هیچ‌کس پوشیده نیست؛ اما عوف سکه برای الله و رسولش خیرخواهی کرد و آن موضوع را به اطلاع پیامبر صرساند، در پیِ تعظیمِ شعایر الهی و جلوگیری از آن منکَر بزرگ بود.