خلاصه‌ی آنچه در این باب بیان شد:
۱- پناه دادن به کسی که به نام الله پناه می‌خواهد.
۲- پذیرفتن خواسته‌ی کسی که به نام الله چیزی بخواهد.
۳- پذیرفتن دعوت.
۴- جبران کردن پاداشِ نیکی.
۵- کسی که چیزی در بساط ندارد، می‌تواند در حق نیکی‌کننده دعا کند؛ و این، در نوع خود، پاداش یا جبران نیکی است.
۶- در این حالت، آن‌قدر برای نیکی‌کننده دعا کند که خودش احساس نماید که نیکی‌اش را جبران کرده است.
***