خلاصه‌ی آنچه در این باب بیان شد:
۱- احترام گذاشتن به نام‌ها و صفات الله؛ هرچند مفهوم آنها منظور نباشد. [۲۳۴]
۲- تغییر نام به‌خاطر احترام اسم‌ها و صفات الله.
۳- برای پسوند کنیه، نام بزرگترین فرزند انتخاب می‌شود.
***
[۲۳۴] نام‌هایی چون الله، الرحمن و رب‌العالمین را که مختص الله متعال است، تحت هیچ شرایطی جایز نیست که بر کسی دیگر اطلاق شود؛ اما اطلاق سایر نام‌ها بر انسان‌ها رواست، البته بدین شرط که هدف، فقط نامیدن فرد باشد و نه مفهوم یا صفتی که از آن اسم برداشت می‌شود. با این حال، بهتر است که به‌خاطر رعایت احترام نام‌های الله، از نام‌گذاری مخلوق به چنین نام‌هایی بدون واژه‌ی "عبد" یا "غلام" در ابتدای این نام‌ها خودداری کنیم.