خلاصه‌ی آنچه در این باب بیان شد:
۱- تفسیر آیه‌ی [۱۵۴ و ۱۶۸] سوره‌ی آل‌عمران.
۲- نهی از گفتن "اگر"، آن‌گاه که مصیبتی به انسان می‌رسد.
۳- بیان علت نهی؛ اینکه «گفتنِ "اگر" دروازه‌ی وسوسه‌ی شیطان را باز می‌کند».
۴- راهنمایی به گفتن سخنان نیک. [۲۵۷]
۵- دستور به اینکه باید مشتاق چیزی بود که سودمند است و در عین حال، باید از الله کمک خواست.
۶- نهی از تنبلی یا ناتوانی و سستی کردن. [۲۵۸]
***
[۲۵۷] اینکه انسان در چنین شرایطی بگوید: «الله، این را مقدَّر کرده است و هرچه بخواهد، به انجام می‌رساند». [۲۵۸] آنجا که فرمود: «عاجز و درمانده نشو».