خلاصه‌ی آنچه در این باب بیان شد:
۱- تفسیر این سخن پروردگار که می‌فرماید: ﴿وَٱلۡأَرۡضُ جَمِيعٗا قَبۡضَتُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ﴾[الزمر: ۶۷].
۲- این مسایل، نزد یهود زمان پیامبر صباقی مانده بودند و آنان، این مسایل را نه انکار می‌کردند و نه تأویل.
۳- رسول الله صسخن آن عالم یهودی را تأیید کرد و آیه‌ای نیز در این‌باره نازل گردید.
۴- خندیدن رسول الله صبه خاطر آشکار ساختن این علم، توسط آن یهودی بود.
۵- تصریح به اینکه الله، دو دست دارد؛ و اینکه آسمان‌ها روی یک دست و زمین‌ها روی دست دیگرش قرار می‌گیرند.
۶- آشکارا یکی از دستانش، دست چپ نامیده شد. [۳۱۰]
۷- آنجا فرمانروایان ستمگر و سلطه‌جو، مورد خطاب قرار می‌گیرند.
۸- ذکر این مطلب که: «آسمان‌ها و زمین‌های هفت‌گانه در دست پروردگار رحمان و گسترده‌مهر، به‌سانِ دانه‌ای خردل در دست یکی از شماست».
۹- بزرگی کرسی نسبت به آسمان‌ها!
۱۰- عظمت عرش در برابر کرسی!
۱۱- عرش و کرسی و آب، چیزهای جداگانه‌ای هستند. [۳۱۱]
۱۲- فاصله‌ی بین آسمان‌ها!
۱۳- حد فاصل آسمان هفتم و کرسی.
۱۴- حدفاصل کرسی و آب.
۱۵- عرش بر روی آب قرار دارد.
۱۶- الله، بر فراز عرش است.
۱۷- حد فاصل زمین و آسمان.
۱۸- ضخامت هر آسمان به اندازه‌ی مسافت پانصد سال می‌باشد.
۱۹- عمق دریایی که برفراز آسمان‌هاست، به اندازه‌ی مسافت پانصد سال است. والله تعالی بهتر می‌داند.
همه‌ی حمد و ستایش، ویژه‌ی الله، پروردگار جهانیان است؛ و درود و سلام الله بر آقایمان، محمد و بر خاندان و همه‌ی یارانش.
[۳۱۰] بنا بر قول راجح، این روایت، شاذ می‌باشد؛ زیرا در حدیث از هر دو دست الله، به دست راست، تعبیر شده است؛ ضمن اینکه ذکر دست چپ در این روایت، می‌تواند بنا بر عرف و عادتی باشد که از دو دست به دست راست و چپ تعبیر می‌شود. اثبات چنین صفاتی برای الله، به معنای تجسیم یا قایل شدن جسم برای الله نیست؛ مگر نمی‌گویند: فلانی، آدم رؤوف و مهربانی است. خب، الله نیز رؤوف و مهربان است؛ پس آیا این اشتراک لفظی به معنای تشابه می‌باشد؟ قطعا خیر. [۳۱۱] عرش الله بر آب قرار دارد؛ و الله، فوق عرش است؛ و کرسی، موضع قدمین می‌باشد.