باب (۶۴): جسارت سوگند خوردن به جای الله

جندب بن عبدالله سمی‌گوید: رسول الله صفرمود: «قال رَجُلٌ: والله لا يغفر الله لفلانٍ. فَقال الله ﻷ : مَن ذَا الّذي يتألى علىَّ أَن لا أغفِرَ لِفلانٍ؟ إنّي قَد غَفَرتُ لَه وأحبطتُ عملك»؛ [روایت مسلم] [۲۹۲]یعنی: «شخصی درباره‌ی انسانِ گنهکاری گفت: قسم به الله که او، فلانی را نمی‌آمرزد. و الله ﻷ فرمود: چه کسی به نام من سوگند یاد کرد که من فلانی را نمی‌بخشم؟ حال آنکه من او را بخشیدم و عمل تو را باطل و تباه گردانیدم».

در حدیث ابوهریره سآمده است که گوینده‌ی این سخن، شخصی عابد بود. ابوهریره سمی‌گوید: آن شخص با گفتن یک سخن، دنیا و آخرتش را تباه کرد.

[۲۹۲] صحیح مسلم، ش: ۲۶۲۱؛ السلسلة الصحیحة، ش: ۱۶۸۵.