نماز و حکم تارک آن

بلند شدن رسول اللهج از رکوع:

سپس درحالی که «سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ»می‌گفتند از رکوع بلند شده و دستان مبارک را همچون زمانی که به رکوع رفتند، بالا می‌بردند و وقتی که در حالت قیام راست و استوار می‌ایستادند، «رَبَّنَا لَكَ الحَمْدُ»و گاهی «رَبَّنَا لَكَ الْحَمْدُ مِلْءُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ، وَمِلْءُ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ: اللهُمَّ لَا مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلَا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلَا يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ»می‌گفتند([۵۱۴] ). و گاهی بر آن این دعا را می‌افزودند([۵۱۵] ): «اللهُمَّ طَهِّرْنِي بِالثَّلْجِ وَالْبَرَدِ، وَالْمَاءِ الْبَارِدِ اللهُمَّ طَهِّرْنِي مِنَ الذُّنُوبِ وَالْخَطَايَا، كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْوَسَخِ».

و به گونه‌ای این رکن را طولانی می‌گزاردند که دیگران گمان می‌کردند آنحضرتجبه فراموشی و یا به اشتباه افتاده‌اند. و در نماز شب در این حالت این ذکر را می‌گفتند([۵۱۶] ): «لِرَبِّيَ الْحَمْدُ، لِرَبِّيَ الْحَمْدُ»«حمد و ستایش برای پروردگار من است.»

[۵۱۴] مسلم في الصلاة (۴۷۷) (۴۷۸). [۵۱۵] مسلم في الصلاة (۴۷۶). [۵۱۶] النسائي (۱۰۶۹) (۱۱۴۵) وأبوداود في الصلاة (۸۷۴).