در دین شیعه، زن شیعی ارث نمیبرد.
از دیگر مخالفتهای صریح آنها با قرآن کریم، این است که میگویند: «زن از عرصه و زمین هیچ ارثی نمیبرد». کلینی در کتاب کافی بابی با عنوان: «إن النساء لایرثن من العقار شیئاً» باز کرده و در آن از ابوجعفر روایت کرده که گفته است: «النساء لا يرثن من الأرض ولا من العقار شيئاً»: «زنان از زمین و اموال غیر منقول چیزی به ارث نمیبرند».
طوسی در "التهذیب" و مجلسی در "بحار الأنوار" از میسر روایت کردهاند که گفت: از ابوعبدالله ÷ در مورد میراث زنان پرسیدم، گفت: «لهن قيمة الطوب والبناء والخشب والقصب فأما الأرض والعقار فلا ميراث لهن فيهما»: «از قیمت آجر و بنا و چوب و درخت ارث میبرند، اما از قیمت زمین و عقار خیر».
این مخالف کلام الهی است که میفرماید: ﴿وَلَهُنَّ ٱلرُّبُعُ مِمَّا تَرَكۡتُمۡ إِن لَّمۡ يَكُن لَّكُمۡ وَلَدٞۚ فَإِن كَانَ لَكُمۡ وَلَدٞ فَلَهُنَّ ٱلثُّمُنُ مِمَّا تَرَكۡتُمۚ مِّنۢ بَعۡدِ وَصِيَّةٖ تُوصُونَ بِهَآ أَوۡ دَيۡنٖۗ﴾[النساء: ١٢] «و برای زنان شما یک چهارم ترکهی شماست، اگر شما فرزندی نداشته باشید، پس اگر فرزندی داشته باشید یک هشتم از ترکهی شما از آن آنهاست، بعد از انجام وصیتی که به آن سفارش کردهاید و بعد از ادای دین».
اینکه میفرماید: ﴿وَلِلنِّسَآءِ نَصِيبٞ مِّمَّا تَرَكَ ٱلۡوَٰلِدَانِ وَٱلۡأَقۡرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنۡهُ أَوۡ كَثُرَۚ نَصِيبٗا مَّفۡرُوضٗا٧﴾[النساء: ٧] «و برای زنان (نیز) از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان بر جای گذاشتهاند، سهمی است، خواه آن (مال) کم باشد یا زیاد، این بهره و سهمی فرض و تعین شده است».
ای عوام شیعه در هنگام تقسیم ارث به توصیهی خداوند متعال توجه کنید، آنجا که میفرماید: ﴿مِمَّا قَلَّ مِنۡهُ أَوۡ كَثُرَۚ نَصِيبٗا مَّفۡرُوضٗا﴾ این است توصیهی خداوند متعال در رابطه با ارث؛ اگر قرار بود کمتر از این به زنان برسد، در این آیه و در کنار این مطالب ذکر میشد؛ با اینکه در آیهی سابق، قبل از ذکر زنان، ذکر مردان آمده بود؛ پس هیچ خدای برحقی جز الله نیست که بر مخلوقات خود آگاه و بر ضعیفان مهربان است.