المجيد
مجید، یعنی بزرگواری که دارای مجد و عظمت است و مجد، یعنی عظمت و گستردگی صفات؛ پس یکایک صفاتش، بزرگ است؛ او، علیم است و در علم و دانایی‌اش کامل می‌باشد؛ رحیم است و رحمتش، همه چیز را فرا گرفته و قدیر (توانا) است و هیچ چیزی او را درمانده نمی‌کند؛ حلیم (بردبار) است و در بردباری‌اش کامل می‌باشد؛ حکیم (باحکمت) است و در حکمت خویش کامل می‌باشد و سایر نام‌ها و صفاتش [۴۴]در نهایت بزرگی قرار دارند و در هیچیک از نام‌ها و صفاتش نقص و کمبودی نیست. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿إِنَّهُۥ حَمِيدٞ مَّجِيدٞ﴾[هود: ٧۳].
[۴۴] الحق الواضح المبین ص۳۳ و شرح النونیة هراس۲/٧۱.