الکبیر
خدای متعال، دارای صفات بزرگی و عظمت و شکوه است؛ او، از هر چیزی بزرگ‌تر و والاتر است؛ خداوند ﻷ، در دل دوستان و برگزیدگانش بزرگ است و دل‌هایشان، سرشار از تعظیم و بزرگداشت خداوند و فروتنی در برابر کبریا و عظمت اوست. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿ذَٰلِكُم بِأَنَّهُۥٓ إِذَا دُعِيَ ٱللَّهُ وَحۡدَهُۥ كَفَرۡتُمۡ وَإِن يُشۡرَكۡ بِهِۦ تُؤۡمِنُواْۚ فَٱلۡحُكۡمُ لِلَّهِ ٱلۡعَلِيِّ ٱلۡكَبِيرِ١٢﴾[غافر: ۱۲]. یعنی: «این (عذابی که در آن هستید) بدان خاطر است که شما، هنگامی که خدا به یگانگی خوانده می‌شد، نمی‌پذیرفتید و اگر برای خدا، شریک و انباز قرار داده می‌شد، باور می‌داشتید؛ پس فرمانروایی و داوری، از آن خداوند والامقام و بزرگوار است».