المحيط
خداوند متعال میفرماید: ﴿وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِكُلِّ شَيۡءٖ مُّحِيطٗا١٢٦﴾[النساء: ۱۲۶]. یعنی: «از آنِ خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و خداوند، از هر چیز کاملا آگاه است و به همه چیز احاطه دارد».
و میفرماید: ﴿وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا يَضُرُّكُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيًۡٔاۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ﴾[آل عمران: ۱۲۰]. یعنی: «و اگر بردباری و تقوا پیشه کنید، حیله گری آنان به شما هیچ زیانی نمیرساند؛ شکی نیست خداوند بدانچه انجام میدهند، احاطه دارد».
او، ذاتی است که علم و قدرت و مهربانی و چیرگی او، هر چیزی را احاطه نموده و در بر دارد. علم او، همه معلومات و بینایی او، تمام دیدنیها و شنوایی او، همه شنیدنیها را در احاطه دارد و قدرت و خواست او در تمام موجودات نافذ است؛ رحمت او، اهل زمین و آسمانها را در برگرفته و تمام مخلوقات، مقهور و مغلوب قدرت اویند [۱۰٩]. [۱۰٩] تفسیر علامه سعدی۲/۱٧٩.