ذوالجلال و الاكرام
یعنی صاحب عظمت و کبریا و دارای رحمت و بخشش و احسان عمومی و خصوصی؛ ذاتی که دوستانش را اکرام می‌نماید؛ یعنی همان کسانی که او را بزرگ می‌دارند و دوستش دارند [۱۱۶].
خداوند می‌فرماید: ﴿تَبَٰرَكَ ٱسۡمُ رَبِّكَ ذِي ٱلۡجَلَٰلِ وَٱلۡإِكۡرَامِ٧٨﴾[الرحمن: ٧۸]. یعنی: «نام پروردگار بزرگوار و گرامی تو، چه مبارک نامی است». [۱۱۶] تفسیر الکریم الرحمن ۵/۶۲۶.