مطلب اول: گمان بر اين كه اسماء خداوند داراي خواص و اسراري نهفته است
گروهی معتقدند که هر اسمی از اسمهای خداوند متعال دارای خواص و اسراری ویژه است و برخیها پا را از این هم فراتر نهاده و گمان میکنند که هر اسمی از اسماء خداوند متعال یک خادم روحانی دارد و از کسی که آن ذکر را همیشه ورد زبانش نماید محفاظت و نگهداری میکند. بعضیها هم معتقدند که آنها میتوانند از طریق اسمهای الله اسرار نهفتهی غیبی و پنهان جهان را کشف کنند. و تعدادی فکر میکنند که اسم اعظم خداوند رازی است که در اختیار بعضی از افراد قرار میگیرد و آنها به وسیلهی آن مسایل پیچیده را حل میکنند و اعمال خارق العادهای انجام میدهند و در مجموع، این افراد ویژگیهایی دارند که دیگران از آن بیبهرهاند.
صاحبان این نظریه هیچ دلیلی از قرآن کریم و سنت صحیح پیامبر اکرم صندارند، و چیزهایی را که آنان بدانها تکیه میکنند، در حقیقت، دلیل محسوب نمیشود. و هر نظریهای که چنین وضعیتی داشته باشد، از هیچ اعتباری برخوردار نیست. و برای رد آن، صرفا این حدیث رسول مکرم اسلام صکفایت مینماید که فرمود: «مَنْ عَمِلَ عَمَلًا لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ». «هر کس، کاری انجام دهد که دستور ما بر آن نیست، آن کارش، مردود و باطل است».
قابل یادآوری است که این نظریه دروازهی خرافات را بر امت باز کرده است تا جایی که ساحران و شعبده بازان از همین دروازه وارد شدهاند. لذا شما بندگان شیطان را میبینید که مردم را با سحر و شعبدهبازی فریب میدهند و گمان میکنند که میتوانند انسانهای دیگر را تسخیر کنند و در آنها تأثیر بگذارند. همچنین اینگونه وانمود میکنند که با دست یافتن به اسرار اسماء و صفات والای خداوند، به اخبار غیبی پی میبرند.
متأسفانه چنین افرادی هنوز در جوامع اسلامی وجود دارند و تعدادی از انسانهای ساده لوح به آنها اعتماد دارند و از گمراهیشان پیروی میکنند. واجب است که علما و طلاب علوم دینی مردم را از چنین انسانهایی برحذر دارند.