مطلب دهم: صحت تعبید نام انسان با نام‌هاي خداوند
صحیح نیست که انسان نام خود را جز با نام خداوند به بندگی درآورد. به عبارت دیگر، اگر درست نباشد که انسان برای اسمی بندگی نماید، جزو اسمهای خداوند بشمار نمی رود.
به عنوان نمونه، جایز نیست که انسان را به نام‌های زیر نام نهاد: عبد الزارع، عبد عدو الكافرین، عبد الـمرسل، عبد رابع ثلاثه، عبد السخط، عبد القاضی، عبد الـمبغض، عبد الـمتكلم، عبد القائم، عبد البالغ، عبد الغیور، عبد الـمنزل و عبد الـماهدچرا که این نام‌ها و مشابه آنها جزو اسماء خداوند نیستند.