مبحث سوم کسانی که صفات خداوند را نفی می‌کنند و گروهای مختلف آنها
یکی دیگر از انواع انحرافات در این باب، نفی صفات جلال و کمال خداوند متعال است که خداوند خودش را با آنها مورد ستایش قرار داده و یا اینکه پیامبرش بوسیله‌ی آنها وی را ستوده است. منحرفان بر این باورند که اینها صفات نقص‌اند، لذا باید خداوند از آنها منزه و پاک باشد. ما باید بدانیم که این سخنانشان حاوی بسیاری از پایه‌های گمراهی است؛ زیرا آنان با نفی صفات، نصوص اثبات کننده‌ی صفات را تکذیب می‌کنند. همچنین یافته‌های اندیشه‌های ضعیفشان را بر نصوص قرآنی و نبوی مقدم می‌دارند و گمان می‌کنند که اینها صفت نقص‌اند؛ حال آنکه خداوند متعال خودش را با آنها مورد ستایش قرار داده است. علاوه بر اینها، آنان، فقه و دانش سلف صالح اعم از صحابه و تابعین و سایر علمای اسلام را زیر سؤال می‌برند و خیال می‌کنند که آنها بر باطل بوده‌اند و گمراهی خودشان را حق می‌دانند.
گفتنی است که نفی کنندگان صفات، گروههای مختلفی هستند؛ برخی از آنها بطور کلی اسماء و صفات خداوند را نفی می‌کنند. و بعضی دیگر تنها صفات را نفی می‌کنند و تعدادی هم صرفا برخی از صفات را نفی می‌کنند.
البته آنان از این کارشان، انگیزه‌های مختلفی دارند؛ بعضی از آنها در صدد آنند که اندیشه‌های اسلامی را نابود کنند و از بین ببرند و برای مسلمانان شک و شبهه ایجاد کنند. برخی دیگر هم عقل‌شان توانایی شناخت حق را نداشته؛ لذا با شبهات واهی و بی اساس که مخالف شریعت، فطرت و عقل سلیم‌اند، صفات خداوند متعال را نفی کرده‌اند.