شیعه و اهل بیت

تمجید عمر فاروق توسط اهل بیت:

ابن عباسب، یکی از برجسته‌ترین افراد اهل بیت نبوت و بزرگ آنان و پسر عموی پیامبر ج، حضرت عمر را اینگونه تمجید می‌کند: «خداوند عمر را بیامرزد، ‌او همنشین اسلام و پناهگاه یتیمان بود و نیکی‌ها به او ختم می‌شد و جایگاه ایمان و قلعه‌ی ضعیفان و پناهگاه پاکان بود. در راه خدا صبر ورزید تا دین وی را واضح و آشکار کرد و سرزمین‌ها را فتح کرد و بندگان را امنیت داد». [۲۵۸]

سایر اهل بیت نیز، در مدح و ثنای وی مبالغه کرده‌اند. همچنان‌که در سخن گفتن از ابوبکر صدیقستوضیح داده شد که از زین العابدین علی بن حسین بن علی، ‌از پسرش محمد باقر و زید شهید، ‌از جعفر بن باقر ملقب به صادق روایت شده، و اینکه او بر مزار حضرت ابوبکر و حضرت عمر رفته و بر آن دو سلام و درود می‌فرستاد و آنان را دوست می‌داشت. تمام این مطالب، هنگام سخن از ابوبکر بن ابی‌قحافهستوضیح داده شد.

قبل از اینکه به مطلب دیگری بپردازیم، روایت دیگری را به آنچه گفته‌ایم، ‌اضافه می‌کنیم و آن روایتی است که کلینی در کتاب الروضة من الکافی، آورده است:

جعفر بن محمد–امام ششم شیعیان– تنها به دوستی با ابوبکر و عمر اکتفا نکرده بلکه پیروانش را به دوستی با آنان، نیز امر کرده است. یار و رفیق مشهور وی از نظر شیعه، یعنی ابوبصیر می‌گوید: «نزد ابوعبدالله÷نشسته بودم، ‌که مادر خالد بر ما وارد شد، اجازه گرفت که پیش ابوعبدالله برود. ابوعبدالله گفت: آیا خوشحال می‌شوی که کلام او را بشنوی؟ ابوبصیر گوید: گفتم: آری. ابوعبدالله گفت: پس اجازه‌اش بده که داخل شود. ابوبصیر گفت: ابوعبدالله مرا بر روی بوریا نشاند. وی افزود: سپس مادر خالد وارد شد و سخن گفت. دیدم که زن بلیغ و ناطقی است و درباره‌ی ابوبکر و عمر سؤال کرد. ابوعبدالله گفت: آن‌ها را دوست بدار. ام خالد گفت: هنگام ملاقات با خدا می‌گویم تو مرا به دوستی با آن‌ها امر کرده‌ای؟ ابوعبدالله گفت: چشم. [۲۵۹]

این همان امام ششم شیعیان است که آنان مذهب خود را به اسم او نامگذاری کرده و شریعت خود را بر اساس شریعت وی گذاشته‌اند، به طوری که خود را جعفری نامیده‌اند. سَر مذهبشان، امام جعفر تنها خودش ابوبکر و عمر را دوست ندارد و بس، بلکه پیروانش را به دوستی با آن‌ها امر کرده است. رحمت خداوند بر همگی آن‌ها باد! و رحمت خداوند بر کسانی باد که از امر وی و امر اجدادش درباره‌ی دوستی با ابوبکر و عمر فاروق و سایر اصحاب (رضوان الله علیهم اجمعین) تبعیت کرده‌اند.

[۲۵۸] - مسعودی شیعی، مروج الذهب، ج۳، ص۵۱. ناسخ التواریخ، ایران ،ج۲، ص۱۴۴. [۲۵۹] - الروضة من الکافی (تحت عنوان حدیث ابی بصیر مع المرأة)، ایران، ج۸، ص۱۰۱.