عاریهگرفتن فرج:
همچنین شیعه عاریهگرفتن فرج را مباح دانسته و آن را به دوستان میبخشند. طوسی از ابوالحسن طارئ نقل کرده که گفت: «از ابوعبدالله دربارهی عاریه گرفتن فرج پرسیدم؟ گفت: اشکالی ندارد». [۵۷۵]
از پدرش نیز، مانند آن را روایت کردهاند؛ همچنانکه طوسی از زراره نقل میکند که گفت: به ابوجعفر گفتم: آیا کنیز کسی برای برادرش حلال است؟ گفت اشکالی ندارد». [۵۷۶]
[۵۷۵] طوسی، الاستبصار، ج۳، ص۱۴۱. [۵۷۶] همان، ص۱۳۹.