متعه با چه کسانی جایز است؟
از جعفر صادق روایت کردهاند که گفت: «اشکالی ندارد که شخصی با زن مجوسی ازدواج موقت بکند». [۵۵۰]
همچنین از ابوالحسن رضا نقل کردهاند که گوید: «اشکالی ندارد که با زن یهودی و مسیحی ازدواج موقت کرد». [۵۵۱]ازدواج موقت با زنان بدکار و هرزه نیز، مانعی ندارد؛ زیرا او را از کار بد باز میدارد – به گمان خودشان – [۵۵۲]حتی با زن زناکار نیز، مانعی ندارد، چنانکه خمینی به آن تصریح کرده است. [۵۵۳]
از ابوالحسن دربارهی ازدواج موقت با خدمتکار سؤال شد، اجازهی آن را داد». [۵۵۴]
دو روایت عجیب نیز، وجود دارد که از حقیقت متعه خبر میدهد:
روایت اول را طوسی و دیگران از فضل، آزاد شدهی محمد بن راشد روایت کردهاند که او به جعفر صادق گفت: «من با زنی ازدواج موقت کردم و به دلم افتاد که ممکن است این زن شوهر داشته باشد. تحقیق کردم، دیدم که شوهر دارد. جعفر گفت: چرا تحقیق کردی؟ [۵۵۵]بعد گفت: این وظیفهی تو نیست، بلکه وظیفهی تو این است که به او باور کنی». [۵۵۶]
روایت دوم: روایتی است که کلینی از ابان بن تغلب روایت کرده که گفت: «به ابوعبدالله گفتم: من در بعضی مسیرها زنان زیبارویی را میبینم اما مطمئن نیستم که شوهر دارند یا نه؟ گفت: این وظیفهی تو نیست که تحقیق کنی آیا شوهر دارد یا نه، بلکه وظیفهی تو آن است که به او باور کنی». [۵۵۷]
[۵۵۰] تهذیب الأحکام، ج۷، ص۲۵۶ . الاستبصار، ج۳، ص۱۴۴. [۵۵۱] جعفربن الحسن، تهذیب الأحکام و شرائع الإسلام، ص۱۸۴. [۵۵۲] تهذیب الأحکام، ج۷، ص۲۵۳. [۵۵۳] - خمینی، تحریر الوسیلة، قم (ایران)، ص۲۹۲. [۵۵۴] - الاستبصار، ج۳، ص۱۴۴. [۵۵۵] - تهذیب الأحکام، ج۷، ص۲۵۳. [۵۵۶] - الفروع من الکافی، ج۵، ص۴۶۲. [۵۵۷] - همان.