نماز پیامبر صلی الله علیه وسلم

گفتن آمین و اینکه امام آن را با صدای بلند بگوید

پیامبر هر گاه خواندن فاتحه را به پایان می‌برد «آمین» می‌گفت و صدایش را هم بلند می‌کرد و می‌کشید [۲۱۰]. اقتدا کنندگان را به گفتن آمین سفارش می‌نمود و می‌فرمود: «إِذَا أَمَّنَ الإِمَامُ فَأَمِّنُوا، فَإِنَّ الْمَلائِكَةَ تُؤَمِّنُ، فَمَنْ وَافَقَ تَأْمِينُهُ تَأْمِينَ الْمَلائِكَةِ»«هر گاه امام آمین گفت شما نیز آمین بگویید. کسی که آمین گفتن وی با آمین گفتن فرشتگان» یا در روایتی «إِذَا قَالَ أَحَدُكُمْ فِى الصَّلاَةِ آمِينَ. وَالْمَلاَئِكَةُ فِى السَّمَاءِ آمِينَ. فَوَافَقَ إِحْدَاهُمَا الأُخْرَى غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ» [۲۱۱]«وقتی یکی از شما در نماز آمین بگوید و فرشته نیز در آسمان، و یکی همزمان باشد، با دیگری در این صورت گناهان گذشته نمازگزار آمرزیده می‌شود». در حدیثی دیگر آمده که: «فَقُولُوا: آمينَ يُجِبْكمُ اللهُ» [۲۱۲]. «آمین بگویید تا خداوند شما را اجابت کند».

همچنین پیامبر فرمود: «مَا حَسَدَتْكُمُ الْيَهُودُ عَلَى شَىْءٍ مَا حَسَدَتْكُمْ عَلَى السَّلاَمِ وَالتَّأْمِينِ خلف الإمام» [۲۱۳]«یهودیان در هیچ چیز به اندازۀ سلام دادن و آمین گفتن پشت سر امام، بر شما حسادت نمی‌برند» [۲۱۴].

[۲۱۰] بخاری در «جزء القراءة» و ابوداود با سند صحیح. [۲۱۱] شیخین و نسائی و نیز در «الإرواء» (۳۴۴) تخریج شده. [۲۱۲] مسلم و ابوعوانه. [۲۱۳] بخاری در «الأدب المفرد» ابن ماجه، ابن خزیمه، احمد و سراج با دو سند صحیح. [۲۱۴] نکته: گفتن آمین توسط مأمومین پشت‌سر امام باید به صورت جهری و آشکار و همزمان با آمین گفتن امام باشد، نه پیشتر از وی، چنانکه اکثر نمازگزاران مرتکب می‌شوند و نه دیرتر. این عقیده‌ای است که اکنون از نظر من ارجح است و در بعضی از آثارم درباره‌اش بحث و تحقیق کرده‌ام. از جمله در «سلسلة الأحادیث الضیعفة» (شماره ۹۵۲ جلد دوم که به لطف خدا منتشر شده است و «صحیح الترغیب والترهیب» (۱/۲۰۵) که این یکی نیز (بحمدالله) در المکتب الإسلامی به چاپ رسیده است.