نماز پیامبر صلی الله علیه وسلم

چگونگی رکوع

پیامبر در حالت رکوع کف دو دست را روی زانوانش می‌گذاشت [۳۶۳]، اصحاب را هم بدان سفارش می‌کرد [۳۶۴]. هم‌چنان که یادآور شدیم کسی را که در نماز مرتکب اشتباه شده بود، نیز بدین کار امر فرمود. دست‌هایش را طوری روی زانوها می‌نهاد که گویی زانوانش را گرفته است [۳۶۵]و انگشتانش را هم باز می‌کرد [۳۶۶]. همچنین به آن کسی که نمازش را درست انجام نمی‌داد سفارش فرمود: «إذَا رَكَعْتَ فَضَعْ رَاحَتَيْكَ عَلَى رُكْبَتَيْكَ، ثُمَّ فَرِّجْ بَيْنَ أَصَابِعِكَ، ثُمَّ اُمْكُثْ حَتَّى يَأْخُذَ كُلُّ عُضْوٍ مَأْخَذَهُ» [۳۶۷]. «وقتی رکوع کردی کف دست‌هایت را روی زانوهایت بگذار؛ سپس بین انگشتانت فاصله بینداز؛ بعد مکث کن تا همۀ اعضایت جای خود را بگیرند». پیامبر در رکوع آرنج‌ها را از پهلوهایش دور می‌کرد [۳۶۸]، و وقتی به رکوع می‌رفت پشتش را صاف و راست می‌کرد [۳۶۹]بطوری که اگر مثلاً آب رویش می‌ریختند برزمین نمی‌ریخت [۳۷۰]، و به همان شخص که نمازش را درست نمی‌گزارد فرمود: «فَإِذَا رَكَعْتَ فَاجْعَلْ رَاحَتَيْكَ عَلَى رُكْبَتَيْكَ وَامْدُدْ ظَهْرَكَ وَمَكِّنْ لِرُكُوعِكَ» [۳۷۱]«هر گاه به رکوع رفتی کف دست‌هایت را روی زانوایت بگذار، پشتت را بکش و برای رکوعت پا برجا بایست» پیامبر در رکوع سرش را نه پایین می‌انداخت و نه بلند می‌کرد [۳۷۲]، بلکه حد وسط این دو را مراعات می‌کرد [۳۷۳].

[۳۶۳] بخاری و ابوداود. [۳۶۴] بخاری و مسلم. [۳۶۵] بخاری و ابوداود. [۳۶۶] حاکم روایت کرده و صحیحش دانسته و ذهبی و طیالسی با وی موافق‌اند و درصحیح أبوداود (۸۰۹) تخریج شده است. [۳۶۷] ابن خزیمه و ابن حبان در صحیحشان. [۳۶۸] ترمذی آورده است و ابن خزیمه آن را صحیح دانسته. [۳۶۹] بیهقی با سند صحیح آورده همچنین بخاری. [۳۷۰] طبرانی در الکبیر و الصغیر و عبدالله بن احمد در زوائد المسند و ابن ماجه. [۳۷۱] احمد و ابوداود با سند صحیح. [۳۷۲] ابوداود و بخاری در «جزء القراءه» با سند صحیح. [۳۷۳] مسلم و ابوعوانه.