استعاذه از چهار چیز پیش از دعا در تشهد
پیامبر میفرمود: هر گاه کسی از شما از تشهد آخر فراغت یافت باید از این چهار چیز به خدا پناه ببرد و بگوید: «اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ، وَمِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ، وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ، وَمِنْ شَرِّ (فِتْنَةِ) الْمَسِيْحِ الدَّجَّالِ»«خدایا! از عذاب دوزخ و از عذاب قبر، و از فتنهی زندگی و مرگ و از شر فتنهی مسیج دجال، به تو پناه میبرم». سپس هر آنچه به ذهنش خطور میکند، برای خود دعا کند [۵۶۹]. پیامبر در تشهد این دعا را میکرد [۵۷۰]و اصحابش را همان طور که قرآن را به ایشان یاد میداد، این دعا را نیز تعلیم میکرد [۵۷۱].
[۵۶۹] مسلم، أبوعوانه، نسائی و ابن جارود در «المنتقی» (ص۲۷) روایت کردهاند و در الإرواء (۳۵۰) نیز تخریج شده. [۵۷۰] ابوداود و احمد با سند صحیح. [۵۷۱] مسلم و أبوعوانه.