وجوب طمأنینه بین دو سجده
پیامبر در این حالت چنان اطمینان و آرامش به خرج میداد، که هر مفصل و استخوانی از بدن به جای خود برمیگشت [۴۸۲]. به آن شخص هم که نمازش را درست انجام نمیداد گفت: «لَا تَتِمُّ صَلَاةُ أحدكمْ حَتَّی يَفْعَلَ ذَلِك» [۴۸۳]. وی این حالت را تقریباً به اندازۀ سجدهاش، طول میداد [۴۸۴]. و گاهی مکث میکرد به طوری که گمان میرفت گویی فراموش کرده است [۴۸۵].
[۴۸۲] ابوداود و بیهقی با سند صحیح. [۴۸۳] ابوداود و حاکم آوردهاند. حاکم علاوه بر آن صحیحش دانسته و ذهبی موافق است. [۴۸۴] بخاری و مسلم. [۴۸۵] بخاری و مسلم. ابن قیم گوید: این سنت را پس از انقراض عصر صحابه، مردم ترک کردند. کسی که به سنت حکم میکند و توجهی به خلاف آن ندارد در واقع اعتنایی به آنچه خلاف این هدایت است ندارد.